"Francuski pocałunek", czyli komediowy popis Kevina Kline'a i Meg Ryan [RECENZJA]

Kate i Charlie tworzą idealną parę, mają już dokładny plan na przyszłość: ślub, kupno domku, dzieci. Zakończenie jest znane: „i żyli długo i szczęśliwie…” Problem w tym, że podczas służbowej podróży do Paryża Charlie poznaje piękną Juliette. Mężczyzna dzwoni do narzeczonej, odwołuje ślub i oświadcza, że resztę życia zamierza spędzić z piękną Francuzką u stóp Wieży Eiffla nad brzegiem Sekwany.

Kate postanawia walczyć. Choć boi się latać samolotem, najbliższym lotem wybiera się do Paryża, by stanąć oko w oko z kobietą, która zabrała jej ukochanego. W czasie lotu poznaje sympatycznego Francuza, niejakiego Luca Teyssiera. Przystojny gość jest złodziejem, który, ścigany przez policję, ukrywa skradzioną biżuterię w bagażu Kate. A gdy bagaż zostaje skradziony na lotnisku, wraz z nią rusza tropem złodzieja…

CZYTAJ TAKŻE:
MEG RYAN - KRÓLOWA KOMEDII ROMANTYCZNYCH O POLSKICH KORZENIACH [GALERIA]

Meg Ryan świetnie czuje się w komediach romantycznych. Próby zmiany image’u jej nie wychodzą, czego najlepszym dowodem film sensacyjny „Dowód życia” (2000) oraz wyśmiany przez widzów i zmiażdżony przez krytykę thriller erotyczny „Tatuaż” (2003). Z kolei Kevin Kline po Oskarze za „Rybkę zwaną Wandą” (1988) nie dał się zamknąć w szufladzie „śmieszny wariat”, choć chętnie był obsadzany w komediach. I spotkanie na planie filmowym z Meg Ryan było tylko kwestią czasu. „Francuski pocałunek” to ich popis, choć trudno nie dostrzec Timothy’ego Huttona w roli niewiernego Charliego i Jeana Reno – bodaj najbardziej francuskiego inspektora policji (oczywiście oprócz niezapomnianego Cluzota).

Piotr Radecki

komedia USA/W.Bryt. 1995, reż. Lawrence Kasdan

"Francuski pocałunek"

WRÓĆ DO PROGRAMU TV