"Niczego nie żałuję - Edith Piaf" w 100. rocznicę urodzin artystki!

Olśniewająca, nagrodzona Oscarem® i Złotym Globem Marion Cotillard w doskonałym filmie biograficznym „Niczego nie żałuję”. Premiera w sobotę, 19 grudnia, o 20:10 w Ale kino+.

Symbol francuskiej chanson, legenda paryskiej sali koncertowej Olimpia. Artystka, która stała się inspiracją dla Jacques’a Brela czy Georges’a Brassens’a - Édith Piaf. Miliony kochały jej talent i charyzmę. Fani z zapartym tchem śledzili jej życie, naznaczone przez trudną przeszłość i skomplikowane związki, które Piaf komentowała: za miłość płaci się gorzkimi łzami. Jak mało kto potrafiła wydobyć na scenie najszczersze i najgłębsze emocje, śpiewając charakterystycznym, niskim chropowatym głosem nostalgiczne „La vie en rose” czy „Non, je ne regrette rien”. Francuzi nakręcili o niej cztery filmy biograficzne. Najnowszy, to właśnie „Niczego nie żałuję” - z rewelacyjną, nagrodzoną Oscarem Marion Cotillard. Ale kino+ zaprasza na jego premierę dokładnie w 100. rocznicę urodzin piosenkarki.

Paryż, rok 1918. Trzyletnia Édith zostaje porzucona przez matkę, wychowuje ją babcia, która prowadzi dom publiczny w Normandii. Młodość dziewczynka spędza na ulicach Paryża, gdzie w wieku 15 lat zaczyna śpiewać, by zarobić na swoje utrzymanie. Przełomowy dla niej okazuje się rok 1935 – zaledwie 20-letnia Edith zostaje odkryta przez impresaria i właściciela paryskiego klubu nocnego, Louisa Leplée. Zaczyna występować w jego kabarecie „Le Gerny’s” przy Polach Elizejskich. To właśnie on wymyśla dla niej pseudonim sceniczny „La Môme Piaf” (Mały Wróbelek). Rok później Édith nagrywa pierwszy utwór. W tym samym czasie zostaje zamordowany Louis - los po raz kolejny obraca się przeciwko Edith, która staje się główną podejrzaną w sprawie…

Film „Niczego nie żałuję” stał się rewelacją roku 2008, zdobywając prawie 100 nagród i nominacji. Wśród nich znalazły się te najbardziej prestiżowe: dwa Oscary – za najlepszą rolę dla rewelacyjnej Marion Cotillard i za charakteryzację, Złoty Glob za najlepszą rolę kobiecą, cztery BAFTY i pięć Cezarów. Film walczył także o Złotego Niedźwiedzia na festiwalu w Berlinie w 2007. Absolutnym fenomenem stała się rola Marion Cotillard, która wcieliła się w Édith Piaf. Olivier Dahan, reżyser i scenarzysta filmu, przyznał, ze tekst pisał specjalnie z myślą o niej. Aktorka, by upodobnić się do słynnej pieśniarki, zgoliła brwi i malowała je kredką. Przed scenami, w których grała starszą Piaf, spędzała w charakteryzatorni prawie pięć godzin. Rola Cotillard to niejedyny atut filmu. Uwagę zwracają wiernie oddane realia Paryża pierwszej połowy XX wieku, kostiumy a także ścieżka dźwiękowa, na której znalazły się oryginalne utwory w interpretacji Édith Piaf.