"Starsky i Hutch", czyli policyjni partnerzy [RECENZJA]

Dave Starsky i Ken „Hutch” Hutchinson pracują w policji w Bay City w Kalifornii. Starsky to solidny gliniarz przestrzegający przepisów, Hutch z kolei nadużywa władzy i jest kompletnym luzakiem. Są niedobraną parą, ale zostają partnerami i odtąd przemierzają ulice miasta szpanerskim, ukochanym wozem Starsky’ego, fordem Gran Torino. Wkrótce ich zdolności i przyjaźń zostają wystawione na poważną próbę: mafijny boss Feldman zamierza przetransportować do miasta ładunek cennej kokainy nowego typu. Na swej drodze nie cofnie się przed niczym, także przed likwidacją swych nielojalnych dilerów. To właśnie wyłowione z oceanu ciało jednego z nich stanie się początkiem śledztwa z udziałem Starsky’ego i Hutcha.

Prequel kultowego serialu z lat 70. (nakręcono 93 odcinki, serial był nawet nominowany do Złotego Globu). Trochę pozmieniano (w oryginale to Starsky był tym szalonym, a Hutch ułożonym), ale zachowano klimat telewizyjnych produkcji, także w stylizacji i doborze czasu akcji (rok 1975).

Film pokazuje nam przygody obu panów,, zanim się spotkali, a także ich pierwsze wspólne sprawy, „docieranie się”, poznawanie, zawiązywanie wielkiej przyjaźni. Z tego też względu spore pole do popisu mieli typowo komediowi aktorzy występujący w głównych rolach – Ben Stiller oraz Owen Wilson, którzy brawurowo pokazali różnice dzielące policyjnych partnerów. Ich występ, a także wierne oddanie klimatu minionej epoki, to zdecydowanie największe zalety filmu Todda Phillipsa (uważni widzowie w jednej z ostatnich scen wypatrzą nawet… prawdziwych odtwórców serialowych ról). Większy problem jest natomiast ze scenariuszem, który nie gwarantuje więcej atrakcji niż przeciętny serialowy odcinek. Gdyby nie specyficzni i znani powszechnie bohaterowie, w zasadzie mógłby to być dowolny, kręcony seryjnie kryminał z komediowymi wstawkami. Solidny, ale bez fajerwerków.

Beata Cielecka

"Starsky i Hutch"

WRÓĆ DO PROGRAMU TV