"Szofer do usług". Jason Biggs wciąż w „kulinarnych” klimatach American Pie [RECENZJA]

Guy Carter, młody architekt szukający od roku pracy, decyduje się przyjąć posadę kierowcy. Okazuje się jednak, że zamiast rozwożenia pizzy zostaje szoferem luksusowych prostytutek. Przyparty do muru przez sytuację – jego rodzina ma się lada moment powiększyć - decyduje się spróbować.

Trudno pisać recenzję takich filmów jak ten. Z bardzo prostej przyczyny – jest letni. Nie jest ani wybitny ani kiepsko, po prostu nic go nie wyróżnia, jest diablo przeciętny, na szczęście przynajmniej chwilami zabawny. To znaczy zabawny jest wątek błyskawicznej adaptacji do nowej sytuacji, bo Guy, bynajmniej nie będący mistrzem elastyczności musi odstawić na bok poczucie bezpieczeństwa, stabilizacji i przewidywalności jakie towarzyszyło jego dotychczasowemu życiu. Chcąc zapewnić matce swego nienarodzonego dziecka spokój w czasie ostatnich dni przed porodem robi rzeczy, o które by się nie podejrzewał. Skonfrontowanie jego asekuranctwa z ryzykanckim życiem jakie prowadza jego klientki jest wygrane do granic możliwości. I nieco przekracza chwilami granice dobrego smaku, pomimo tego, że właściwie nie oglądamy w filmie seksu jako takiego. Ot choćby taką scenę z szorowaniem hmmm akcesoriów erotycznych można by sobie spokojnie darować.

Film zyskałby tez po okrojeniu roli żony Guya Anne, której postać nie grzeszy logiką myślenia. Najpierw zachęca męża, by kontynuował pracę z prostytutkami, a potem ma pretensje, że jego klientki nie wyplatają koszyków z wikliny, tylko robią coś zgoła innego. Nota bene Jenny Mollen grająca Anne jest w rzeczywistości żoną Biggsa, ale to tak naprawdę jedyny filmowy smaczek tej produkcji.

Beata Cielecka

"Szofer do usług" w tv

WRÓĆ DO PROGRAMU TV!