Książę i ja: królewskie wesele

Komedia romantyczna z wyższych sfer, będąca sequelem filmu "Książę i ja" z 2004 r. Osadzona we współczesnych realiach bajka o kopciuszku i prawdziwym królewiczu, którzy wkrótce mają stanąć na ślubnym kobiercu. Ich szczęściu zagraża jednak zła księżniczka. Ona zrobi wszystko, by zająć miejsce rywalki. Główną bohaterkę tym razem zagrała Kam Heskin, zastępując w tej roli Julię Stiles, niekwestionowaną gwiazdę pierwszej części filmu. Amerykanka Paige Morgan kończy studia medyczne w Kopenhadze. Wkrótce ma poślubić przyszłego króla Danii, Edwarda. Młodzi poznali się przed kilkoma laty na uczelni w Wisconsin, połączyła ich wielka miłość. Zwyczajna amerykańska dziewczyna została zaakceptowana przez królową matkę, która docenia jej ogładę, mądrość i zaangażowanie w naukę ojczystego języka przyszłego męża, a także poznawanie narodowych tradycji. Paige mieszka w pałacu, gdzie trwają ostatnie przygotowania do uroczystości weselnych, które odbędą się już za trzy tygodnie. Wszystko przebiega bez zakłóceń. Do czasu. W Kopenhadze niespodziewanie pojawia się norweski książę Albert, który powiadamia królową Rosalind i króla Haarlada o odkrytym przez siebie dekrecie, w którym jest mowa o tym, że następca duńskiego tronu może poślubić jedynie pannę wywodzącą się z arystokratów. Wydany w średniowieczu dekret obowiązuje do dziś, bo nigdy nie został zawieszony. W tej sytuacji Edward powinien zrzec się korony, albo znaleźć odpowiednia kandydatkę na żonę. Tak się składa, że wszystkie warunki spełnia córka księcia Alberta, księżniczka Kirsten, która niebawem również przyjeżdża do Kopenhagi. W pałacu króla Haarlada pojawia atrakcyjna młoda dama, mająca arystokratyczne pochodzenie i takież same maniery. Wzbudza ogólne zainteresowanie i podziw, staje się też łakomym kąskiem dla szukających sensacji tabloidów. Kirsten i Edward znają się od dzieciństwa, razem dorastali, łączą ich wspomnienia. Nie widzieli się 9 lat, ale wciąż mają sobie wiele do powiedzenia. Paige czuje się odtrącona, jednak zakochany w niej książę zapewnia ją, że jego uczucie jest prawdziwe i nigdy nie wyrzeknie się swej miłości. Tymczasem Kirsten, która udaje przyjaciółkę Paige, kompromituje przyszłą królową Danii, co skrzętnie odnotowują tabloidy. Rosną notowania Kirsten, coraz więcej Duńczyków widzi ją jako swoją królową. A ona panoszy się w pałacu coraz śmielej, sprytnie uwodząc księża i jego rodziców, którym wprawdzie żal Paige, ale dla dobra monarchii zorbią wszystko. Po kolejnej wpadce, załamana Paige postanawia wyprowadzić się z pałacu. Zajmuje skromny pokój w akademiku, a po zdaniu wszystkich egzaminów zamierza wrócić do Ameryki. Pozbywszy się rywalki Kirsten triumfuje. Jest pewna, że nic nie może stanąć na drodze do jej szczęścia. Naciskany przez rodziców Edward pogodził się ze stratą narzeczonej i szykuje się do ślubu z księżniczką Kirsten. Koledzy z akademika nie potrafią biernie przyglądać się cierpiącej przyjaciółce. W uniwersyteckiej bibliotece razem z nią wertują stare księgi, by wreszcie odnaleźć późniejszy dekret, który całkowicie odmienia sytuację Paige. Tego dnia jednak ma sie odbyć ślub Edwarda i Kirsten. Przed pałacem stoi królewska kareta, panna młoda w białej sukni jest gotowa do wyjścia, a w kościele czekają dostojni goście.