Cesarskie cięcie

"Za kilka godzin urodzi się milionowy obywatel naszego regionu. Komputery ustaliły, że brak nam pięciu osób do miliona. To u was dokona się cesarskie cięcie, które przyśpieszy narodziny postępu naszego regionu. Ale o tym, kto urodzi milionowego obywatela, nie może decydować przypadek, rozumiemy się?" - takich instrukcji udzielił personelowi oddziału położniczego miejscowego szpitala przedstawiciel lokalnych władz. Uczynił to nie bez powodu. "Jego" województwo nie jest duże, niczym specjalnym się nie wyróżnia. Co gorsza, władza centralna również nie darzy go wielką estymą. "Na wysokim szczeblu" słychać nawet głosy, by pozbawić je samodzielności i połączyć z innym. Na to jednak miejscowa "wierchuszka" nie może pozwolić. Co się wówczas stanie ze stanowiskami, pensjami, przywilejami? Trzeba za wszelką cenę zwrócić na siebie uwagę i podnieść rangę województwa. Szansa urodzi się sama - w dosłownym i przenośnym znaczeniu. Szansa nie tylko dla lokalnych władz, ale i dla rodziny milionowego obywatela. Kandydatek na sławną matkę jest siedem. Każda zdaje sobie sprawę, że jeśli urodzi "milionowego", może spodziewać się znacznych profitów. Scenarzysta zadbał też, by każda pochodziła z innego środowiska. Jest więc żona inżyniera, technika, rolnika, "prywaciarza", alkoholika i córka leśnika, spodziewająca się nieślubnego potomka. Władze mają jednak swoje preferencje. Nieoficjalnie powołują więc "pełnomocnika do spraw narodzin", którego zadaniem jest dopilnowanie, by milionowy obywatel miał odpowiednio reprezentacyjny rodowód. Reżyser Stanisław Moszuk, kręcąc "Cesarskie cięcie", pozostawał pod wyraźnym wpływem polskiego nestora gatunku - Stanisława Barei. Komediowe ostrogi zdobywał teżjako operator w "Kochaj albo rzuć" Sylwestra Chęcińskiego oraz w "Wyjściu awaryjnym" i "Och, Karol" Romana Załuskiego. W "Cesarskim cięciu" ujawnił warsztatową precyzję i profesjonalizm, widoczne zwłaszcza w wartko opowiedzianej fabule, umiejętnym prowadzeniu aktorów i zgrabnym omijaniu mielizn scenariusza.