Diuna

W roku 10191 wszechświatem rządzi okrutny cesarz Shaddam IV (Jose Ferer), który kontroluje międzyplanetarny podział tajemniczego eliksiru przedłużającego życie oraz umożliwiającego podróże w czasoprzestrzeni. Substancja przechowywana jest na planecie Arrakis, nazywanej "Diuną", gdzie strzegą jej ogromne piaskowe czerwie. Przed ich mocą ledwo uchodzą z życiem członkowie plemienia Atreidów: Paul (Kyle MacLachlan), syn księcia Leto (Jürgen Prochnow) oraz jego matka księżna Jessica (Francesca Annis). W Paulu plemię Fremenów rozpoznaje od dawna oczekiwanego mesjasza, który wyzwoli kosmos spod panowania cesarza. Wysokobudżetowe epickie dzieło Davida Lyncha to adaptacja powieści Franka Herberta z 1965 roku. Książka ta do dziś uważana jest za jedną z najważniejszych pozycji w historii literatury fantastyczno-naukowej. Jej sukces wydawniczy nie dawał zresztą spokoju filmowcom od końca lat 60. Napisanie scenariusza na podstawie tak wyśmienitej prozy okazało się jednak zadaniem karkołomnym. Wciąż powstawały nowe wersje, z których każda - pomijając, że wciąż nie była zadowalająca - wymagała coraz większych nakładów finansowych. Kolejni reżyserzy - m.in. mało znany Alejandro Jodorowsky, nagrodzony później Saturnem za "Świętą krew" czy Ridley Scott, wówczas uwielbiany za "Łowcę androidów" - poddawali się walkowerem, zmarł producent. Wreszcie za kamerą zgodził się stanąć David Lynch, który właśnie święcił sukces swojego "Człowieka słonia" (1980) nominowanego w ośmiu kategoriach do Oscara i nagrodzonego trzema Baftami. "Nie wariuję na punkcie s. f., nie czytałem >>Diuny<<. Kiedy z biura producenta ktoś do mnie zadzwonił, sądziłem, że mówi o >>June<<, a nie o >>Dune<<" - mówił później Lynch.