Gdzieś w niebie

Życie po śmierci to temat stary jak świat. Nasze niezliczone wyobrażenia zaświatów często stanowiły pożywkę dla filmowców. Po ten motyw sięga także w swoim debiutanckim filmie reżyser Zam Salim. Martin ginie w wypadku samochodowym. Po śmierci odkrywa, że wciąż błąka się po świecie, choć nie jest widziany przez żywych. Innymi słowy... utknął w czyśćcu. Mili urzędnicy z zaświatów stawiają mu warunek: aby pójść "tam", Martin musi zostać Opiekunem i pomagać w przejściu na drugą stronę świeżo zmarłym. Kiedy jeden z nich wymyka się, bohater w towarzystwie wygadanego Rasha ląduje w nadmorskim miasteczku pełnym zarozumiałych nastolatków i surowych staruszek. Tam spotykają tajemniczą Liz. Czy dzięki nowym przyjaciołom Martin trafi do nieba, czy odkryje uroki życia po śmierci? Mieszkający i pracujący w Szkocji Zam Salim fabułę swojego pełnometrażowego debiutu oprał na krótkim filmie Laid Off, który zrealizował w 2006 roku. Gdzieś w niebie to rasowa komedia pełna czarnego humoru typowego dla kina brytyjskiego. Martin - zwyczajny facet, który umarł za wcześnie - błąka się po świecie, marząc, że w końcu zostanie wpuszczony na schody prowadzące do nieba. Jednak i po śmierci trzeba zmagać się z biurokracją. Poszukiwanie uciekiniera oraz spotkanie z Rashem i Liz będzie dla bohatera nową pośmiertną przygodą. Salim z dystansem maluje obraz życia po śmierci, które do złudzenia przypomina niełatwy ziemski żywot. W tej pustce duchy nie mają nadprzyrodzonych zdolności, choć tworzą swoistą społeczność - do złudzenia przypominającą tę "żywą". Zestawienie trochę zgorzkniałego Martina z pyskatym Rashem i mroczną Liz staje się zaczynem komediowych sytuacji, a wyrazistość postacie zyskują dzięki świetnie dobranym aktorom: Burnowi Gormanowi, Aymenowi Hamdouchiemu oraz Kate O'Flynn. Szkocka BAFTA dla najlepszego filmu fabularnego i za reżyserię w 2012, nagrody na Rhode Island International Horror Film Festival oraz Santa Barbara International Film Festival.