Gorący lód

Postępujące w ostatnich latach globalne ocieplenie staje się najbardziej widoczne w regionach polarnych Arktyki i Antarktyki. Grubość ponadtysiącletniej pokrywy lodowej zmniejszyła się w ciągu ostatnich 10 lat o 40%, a sam obszar zasięgu lodowca cofnął się o 20%. Te gwałtowne przemiany, następujące w krótkim okresie, porównywalne są jedynie z sytuacją, która nastąpiła na Ziemi 1800 lat temu, a ich całkowite, dalekosiężne konsekwencje są niemożliwe do przewidzenia. To, co już wiadomo i co aktualnie obserwujemy w różnych regionach świata, to wzrost wód oceanicznych o ok. 15 cm, spowolnienie prądów morskich, kształtujących klimat, uwolnienie z lodu gazów, dotychczas w nim zamrożonych, jak mesen, oraz kwasów zmieniających skład chemiczny wód, co wpływa z kolei na cały łańcuch pokarmowy. Naukowcy z norweskiego Instytutu Polarnego oraz Światowej Organizacji Mereologicznej, jak i wykładowcy uniwersyteccy różnych specjalizacji, przedstawiają aktualną sytuację wraz z możliwymi prognozami rozwoju wypadków. Część miast i wysp zostanie przysłoniętych przez wody oceaniczne, Europa może wejść w okres nowego zlodowacenia, ekstremalne zjawiska pogodowe, jak te na Wschodzie USA zimą 2014 r. będą coraz częstsze. Z drugiej jednak strony, topnienie lodów otworzyło nowe szlaki żeglugowe, znacząco skracające międzykontynentalną wymianę handlową, odsłoniło nowe bogactwa minerałów i złóż naturalnych, wzmogło rozrost lasów, stwarzając lepsze warunki rozwoju roślin, oraz wydłużyło okres zbiorów w wielu regionach. Zdjęcia z rejonów biegunowych i z wielu innych rejonów świata składają się na przekrojowy obraz aktualnej, globalnej sytuacji klimatycznej wraz z jej możliwymi konsekwencjami, z którymi wszyscy w taki bądź inny sposób będą musili się zmierzyć.