O czym marzą faceci
One Night at McCool's, USA 2001
Historia mającej kłopoty uwodzicielki, która pewnej nocy sieje spustoszenie w życiu trzech mężczyzn: barmana Randy'ego, prawnika Carla oraz policjanta Dehlinga.
Reżyseria:Harald Zwart
Czas trwania:93 min
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Film/Komedia kryminalna
O czym marzą faceci w telewizji
Galeria
Liv Tyler
jako Jewel
Matt Dillon
jako Randy
Paul Reiser
jako Carl
John Goodman
jako Dehling
Michael Douglas
jako pan Burmeister
Reba McEntire
jako Naomi Green
Timothy B. Graham
Efekty specjalne
Gary Archer
Charakteryzacja
Whitney Green
Kierownik produkcji
Peter Mavromates
Kierownik produkcji
Sara E. White
Kierownik produkcji
Michael Douglas
Producent
Opis programu
Jedna piękność, trzech panów i trzy bardzo różne spojrzenia na tę samą historię... Barman Randy prowadzi dość nudne kawalerskie życie, do czasu gdy pewnej nocy przed barem McCool's pojawia się piękna Jewel. Dama w tarapatach budzi w Randym rycerza. Jednak szybko kłopoty dopadają i jego. A w orbicie Jewel zaczynają krążyć także kuzyn Randy'ego - adwokat Carl oraz owdowiały policjant Dehling. Diablica czy anioł? Każdy z mężczyzn widzi coś innego. Zwariowana komedia kryminalna w gwiazdorskiej obsadzie. O czym marzą faceci do drugi film w dorobku Haralda Zwarta, zaś autorem scenariusza jest zmarły w roku 2000 Stan Seidel. W postać Jewel wcieliła się Liv Tyler - w tym czasie aktorka już znana, będąca tuż przed premierą pierwszej części Władcy pierścieni, gdzie grała Arwenę. W rolach trzech usidlonych przez nią mężczyzn zobaczymy Matta Dillona (Randy), Paula Reisera (Carl) oraz Johna Goodmana (Dehling). Natomiast wyjątkową kreację jako płatny zabójca Burmeister stworzył Michael Douglas - również producent filmu. Komedia Zwarta to inteligentna zabawa filmowymi schematami, dowcipnie ukazująca subiektywizm postrzegania rzeczywistości. Historię Jewel poznajemy z trzech opowieści, które udręczeni bohaterowie relacjonują trzem powiernikom: płatnemu zabójcy (Randy), psychoterapeutce (Carl) i księdzu (Dehling). Każdy z nich widzi to, co chce i pamięta to tak, jak chce. A przeplatające się wspomnienia stają się źródłem nieodpartego komizmu. Zwart często pokazuje te same sceny z różnych perspektyw, pozwalając widzom na samodzielne wyłapywanie różnic i rekonstruowanie "faktów". Z pomysłem zrealizowane i świetnie zagrane.