Prochy Angeli

Wielki kryzys oczami dziecka w przejmującym filmie z wielką rolą Emily Watson."Frank McCourt jest czarodziejem. Zagłębia się on w umysł dziecka, którym sam był z taką wnikliwością i pamięcią, że wszystkie cierpienia chłopca i zmagania rodziny są dla czytelnika jak nóż przeszywający serce. Jego wspomnienia pełne są rozumnego humoru, napisane tak pięknym językiem i mają wszelkie zalety wspaniałej powieści." - pisał krytyk William Kennedy o nagrodzonej Pulitzerem prozie Franka McCourta. Autobiograficzną powieść przeniósł na ekran Alan Parker, jeden z najciekawszych współczesnych reżyserów, autor Ptaśka czy Mississippi w ogniu. W nowojorskim Brooklynie żyje irlandzka rodzina McCourt. Jest rok 1935, a wielodzietna familia przeniosła się jakiś czas temu do Ameryki w poszukiwaniu lepszego losu. Niestety tu też nie ma pracy i pieniędzy na podstawowe potrzeby. Kiedy umiera jedno z piątki dzieci, Angela i Malachy wracaja do ojczyzny, do Limerick. I tutaj napotkają właściwie same przeszkody. Brak akceptacji dalszej rodziny, pijaństwo Malachy'ego, trudności z podjęciem jakiejkolwiek pracy, bieda i fatalne warunki życia będą miały swoje konsekwencje. Trudno się spodziewać realnej pomocy państwa, a Kościół także nie jest w stanie stanąć na wysokości zadania. Dzieci dorastają i zaczynają podejmować własne decyzje. Przejmująca adaptacja bestsellerowej powieści. Alan Parker starał się oddać ducha prozy Franka McCourta, wielokrotnie z nim samym rozmawiając. Udało się niezwykle drobiazgowo i plastycznie, również z sensie formalnym, odtworzyć warunki życia biednej irlandzkiej rodziny w czasie wielkiego kryzysu. Obraz jest momentami niełatwy w odbiorze. Przerażające warunki życia, śmierć kolejnych dzieci i znój codzienności ukazany w filmie mają wydźwięk ewidentnie pesymistyczny. Świat oglądany oczami dziecięcego narratora (poznajemy go w wieku 10 lat) to walka o przetrwanie, gdzie dzieciństwo zajmuje tak naprawdę niewiele czasu. Przygnębiający obraz surowej egzystencji z rzadka przerywany jest chwilami szczęścia, nieskrępowanej zabawy i tego wszystkiego, co kojarzy nam się z radosnym dzieciństwem. Wspaniale spisali się aktorzy. I to nie tylko Emily Watson (Przełamując fale) i Robert Carlyle (Goło i wesoło), ale także odtwórcy ról dziecięcych. Warto zwrócić uwagę na scenografię i zdjęcia Michaela Seresina, częstego współpracownika Parkera. Muzykę do filmu skomponował sam John Williams, za co otrzymał nominację do Oscara i wyróżnienie krytyki z Las Vegas. Nagroda publiczności w Karlowych Warach oraz wyróżnienie krytyków londyńskich dla Emily Watson.