Transamerica

Duncan Tucker to amerykański reżyser i scenarzysta, który dotąd ma na swoim koncie tylko jeden film pełnometrażowy. Transamerica powstała na podstawie jego własnego scenariusza i okazała się jednym z najbardziej zaskakujących oraz wyrazistych obrazów amerykańskich w 2005 roku. Bree to kobieta w ciele mężczyzny. Jako zadeklarowany transseksualista od dłuższego czasu dąży do zmiany płci. Chce w końcu zostać pełnoprawną kobietą i od sukcesu dzieli ją tylko jedna operacja. Wszystko wydaje się być na dobrej drodze, gdy pewnego dnia Bree odbiera telefon, który zmieni wszystko. W słuchawce słychać głos młodego chłopaka. Okazuje się, że to Toby - nastolatek odsiadujący wyrok w nowojorskim więzieniu, który jest synem Bree. Informacja ta jest wstrząsem. Bree nie wie, jak ma się zachować. Początkowo chce zapomnieć o telefonie, ale terapeuta uzależnia pozwolenie na operacje od spotkania się Bree z chłopcem. Bree jako kobieta wyrusza do Nowego Jorku. Udaje przed synem kogoś innego i wyciąga Toby'ego z więzienia. Szybko orientuje się, że chłopak jest w stanie wejść w kolejny konflikt z prawem, aby tylko odszukać ojca. Proponuje mu zatem podróż przez Amerykę, do Los Angeles, gdzie rzekomo mieszka tata Toby'ego. Niezwykle subtelny, a jednocześnie nie pozbawiony humoru komediodramat. Twórcom udało się wciągająco opowiedzieć nietypową historię, ujmując fabułę w konwencję kina drogi. Transseksualista Bree wraz z synem przemierzają Amerykę stopniowo poznając się, odkrywając jak wiele ich łączy, lecz też i dzieli. Spotykają dziwnych ludzi, przeżywają często kuriozalne przygody, ucząc się od siebie nawzajem. Zbliżenie Bree i Toby'ego jest procesem skomplikowanym, opartym na przełamywaniu stereotypów, powolnym zdobywaniu zaufania i akceptacji. Uniwersalizm historii, zgrabne łączenie wątków komediowych z dramatycznymi należą do największych atutów filmu Tuckera. Transamerica poruszając niełatwy, często kontrowersyjny problem transseksualizmu, unika pułapek schematyzmu czy banalizacji tematu. Duża w tym zasługa aktorów.