Boża podszewka
Polska 2005
Rodzinna saga Jurewiczów, zubożałej kresowej szlachty, na tle wielkich wydarzeń pierwszej połowy XX wieku, widziana oczami najmłodszej z rodu, urodzonej w symbolicznym 1900 roku nadwrażliwej Marysi.
Reżyseria:Izabella Cywińska
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Serial/Serial obyczajowy
Boża podszewka w telewizji
Galeria
Agnieszka Krukówna
jako Maryśka
Danuta Stenka
jako Maria
Adam Ferency
jako Broniś
Andrzej Grabowski
jako Andrzej
Joanna Szczepkowska
jako Bogusia
Janusz Michałowski
jako Kazimierz
Ryszard Lenczewski
Zdjęcia
Izabella Cywińska
Reżyseria
Anna Wagner
Montaż
Jerzy Satanowski
Muzyka
Izabella Cywińska
Scenariusz
Teresa Lubkiewicz-Urbanowicz
Scenariusz
Opis programu
"Boża podszewka" - dość późny debiut powieściowy Teresy Lubkiewicz-Urbanowicz, zaistniała najpierw jako krótkie opowiadanie, którego bohaterką autorka uczyniła swą matkę, Marię. Po jej śmierci wróciła do tego tekstu, zaczęła go rozbudowywać, by pisaniem o matce ukoić ból, zrozumieć jej dziwną naturę, poczucie wyobcowania i kompleksy, a wreszcie chorobę psychiczną. Wokół losów Marii zaczęły stopniowo rozrastać się zapamiętane z dzieciństwa obrazy rodzinnej Wileńszczyzny z początków wieku, magiczno-mistycznej krainy, której dzisiaj już nie ma, lecz która odżywa w jej wspomnieniach. Autorka żywo i barwnie odmalowuje obyczajowy pejzaż tamtych stron: podupadłe dworki, zubożałych, schłopiałych szlachciców i ich bogatych, mieszczańskich krewnych, wiejskich parobków i folwarczne dziewki, a wreszcie wszelkiej maści odmieńców: rozmaitych nawiedzonych i filozofów, znachorów i zamawiaczy, lecz również tych z pozoru normalnych, lecz "inaczej urodzonych", tak właśnie jak główna bohaterka, wciąż przez to odrzucanych, ośmieszanych i niekochanych. Choć autorka zmieniła nazwiska i nazwy majątków (rodzina zwie się Jurewicze, rodowa siedziba Rakuciniszki to Juryszki, Żukany to serialowe Małany), zawarła w książce spory kawałek życia własnego i swych bliskich z ich dramatami, rodzinnymi tajemnicami, dziejowymi zawieruchami, z których nie wszyscy wyszli cało. Zdjęcia do filmowej sagi rodziny Jurewiczów trwały od września 1995 do lipca 1996 r. Długo szukano odpowiedniego miejsca i dworku. Wreszcie w Dębówce niedaleko Konstancina ekipa górali postawiła całą wioskę, wykorzystując materiał ze sprowadzonych z Suwalszczyzny, starych, rozebranych stodół i domów. Kolejność kręcenia scen wyznaczały pory roku. Wymagało to od aktorów ciągłych zmian charakteryzacji: jednego dnia grali ludzi wchodzących dopiero w dorosłość, następnego - posiwiałych staruszków. Akcja serialu rozpoczyna się w 1900 r. wraz z narodzinami najmłodszego dziecka Marii i Andrzeja - Marysi, a kończy w październiku 1944 r., kiedy to z Wileńszczyzny wysiedlono ostatnich Polaków.