Blokersi

"Oddałem kamerę i mikrofon ludziom uznanym przez część społeczeństwa za margines. A może nie przez społeczeństwo, ale środowiska opiniotwórcze, w tym media (... ) Staram się pokazać tym filmem, że nie oni są patologiczni, tylko otoczenie, w jakim żyją" - mówił w wywiadzie twórca filmu o polskiej kulturze hiphopowej i młodych ludziach, którzy ją tworzą i dzięki niej czują się spełnieni. "Blokersi" to drugi dokument Sylwestra Latkowskiego, będący w pewnym sensie kontynuacją jego pierwszego filmu o innej drodze ucieczki z wielkomiejskich blokowisk, "To my, rugbiści". Młody reżyser (rocznik 1966) ma też na swoim koncie kilkanaście reportaży telewizyjnych i teledysków. Pisze wiersze, scenariusze, książki - pierwsza, "Pamiętam jak... ", otrzymała wyróżnienie Fundacji Kultury w konkursie "Promocja najnowszej literatury polskiej". Urodzony w Elblągu twórca wcześniej pracował jako konstruktor, wychowawca, nauczyciel fizyki i języka polskiego, kierował kilkoma firmami prywatnymi, wydawał dwa lokalne pisma, prowadził w swoim regionie kampanię wyborczą jednej z partii do Sejmu i Senatu. Zajmował się consultingiem, reklamą i marketingiem, świadcząc usługi dla firm w kraju i za granicą. Wiódł życie między Hamburgiem, Berlinem, Kopenhagą, Sztokholmem, Helsinkami a Wilnem, Grodnem, Mińskiem, Rygą, Petersburgiem i Moskwą - i "żył mamoną". Przez 4 lata ukrywał się przed wymiarem sprawiedliwości, potem sam się zgłosił do prokuratora i spędził 17 miesięcy w więzieniu, które w jego odczuciu uczy "bycia człowiekiem gorszym". W "Blokersach" opowiedział się po stronie ludzi, którzy nie chcą należeć do "tych gorszych". Tytuł jest prowokacją - w subkulturze hiphopowej określenie "blokers" ma wydźwięk pejoratywny, w blokowisku mieszkają ci biedniejsi, gorzej ustawieni w życiu. Bohaterowie filmu nie chcą jednak dać się zepchnąć na margines. Dla nich hip hop stał się szansą "bycia kimś". Są wśród nich ludzie uprawiający ten specyficzny rodzaj muzyki, break-dance, a także grafficiarze i didżeje.