Mrówki ogniste

Mrówki ogniste z rodzaju Solenopsis 80 lat temu dotarły do portu w Alabamie w Stanach Zjednoczonych. Wyruszyły z dwóch miejsc w północno - wschodniej Argentynie, położonych na brzegach rzeki Paragwaj, Już zajęły 13 stanów, a to nie koniec ich ekspansji. Mimo wojny, którą rząd amerykański toczył z nimi w latach 1957 - 75, przetrwały, powiększyły dwukrotnie swoje terytorium i wyruszyły w świat. Odkryto je na Karaibach, w Nowej Zelandii, Australii, na Tajwanie, w Chinach, Macao, w co najmniej jedenastu krajach. Czy opanują całą kulę ziemską? Aby odpowiedzieć na te pytania, a przede wszystkim znaleźć skuteczną broń w walce z nimi, naukowcy zaczęli je wnikliwiej badać. Okazało się, że te owady społeczne tworzą nadorganizm i kierują się tak zwaną zbiorową inteligencją. Wiemy, że budują skomplikowane konstrukcje - swoje gniazda. Ale badacze ustalili, że setki osobników potrafią się zachowywać jak tkanina albo płyn. Umieją tak się łączyć, że powstaje wodoszczelna tratwa, służąca do przewiezienia królowej i potomstwa w bezpieczne miejsce. Naukowcy postanowili uczyć się od mrówek, bo te zasady postępowania można wykorzystać do konstruowania robotów. Tymczasem straty, jakie z ich winy ponosi rolnictwo i przemysł elektryczny, idą w setki milionów dolarów. Czy ludzie zdołają je pokonać? Rozwiązanie również przynosi natura: w rodzimej Ameryce Południowej padają ofiarą muchówki z rodziny zadrowatych, mikroorganizmów chorobotwórczych i innych pasożytów. Naukowcy opracowują metody, aby wykorzystać przede wszystkim muchówki do walki z mrówkami ognistymi.