20 lat... i ani dnia dłużej
Faithful, USA 1996
W dwudziestą rocznicę ślubu mąż Margaret wynajmuje płatnego mordercę, aby ją zabił. Nie wszystko jednak potoczy się zgodnie z planem. Między zabójcą a niedoszłą ofiarą wywiązuje się bowiem flirt.
Reżyseria:Paul Mazursky
Czas trwania:91 min
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Film/Komedia
20 lat... i ani dnia dłużej w telewizji
Galeria
Cher
jako Margaret
Ryan O'Neal
jako Jack
Amber Smith
jako Debbie
Mark Nassar
jako chłopak Marii
Jeffrey Wright
jako Young Man at Rolls
Steven Randazzo
jako Tony's Father
Henry Bronchtein
Drugi reżyser
Michael DeCasper
Drugi reżyser
Michael Smith
Drugi reżyser
Peter Bucossi
Kaskader
Mark Bero
Efekty specjalne
Mark Berger
Dźwięk
Opis programu
Mąż, żona i... płatny zabójca. Wspólne życie Margaret i Jacka Connorów nie układa się od dawna. Choć są zamożni i wydaje się, że mają wszystko - on wiecznie pracuje, ona siedzi sama w wielkim domu i pogrąża się w depresji. W 20, rocznicę ślubu Margaret dowiaduje się, że Jack zdradza ją ze swoją asystentką. Kobieta postanawia popełnić samobójstwo, lecz nieoczekiwanie w rezydencji Connorów zjawia się tajemniczy mężczyzna. Tony jest płatnym zabójcą, który na zlecenie Jacka ma zlikwidować Margaret... Akcja 20 lat... i ani dnia dłużej toczy się w ciągu jednego dnia w domu Connorów i skupia na relacji łączącej trójkę bohaterów. Ta teatralna konwencja nawiązuje do pierwowzoru - sztuki autorstwa Chezza Palminteriego, który zaadaptował ją także na potrzeby ekranu. Za kamerą stanął doświadczony aktor i reżyser Paul Mazursky. Podszyty czarnym humorem, oparty na dialogach komediodramat jest wiwisekcją związku Margaret i Jacka, ale również opowieścią o odzyskiwaniu niezależności. Tony, sam borykający się z problemami i rozterkami, spełnia tu funkcję swoistego katalizatora. Choć całość potraktowana jest przewrotnie i chwilami z przymrużeniem oka, to film Mazursky'ego jest też wciągającym psychodramatem z elementami kryminału. W trójkę bohaterów wcielili się Cher, Chezz Palminteri i Ryan O'Neal, zaś w epizodycznej roli dr. Susskinda pojawia się sam Paul Mazursky. Film był prezentowany w konkursie głównym Berlinale w 1996.