Agentka o stu twarzach Odcinek 18 - Masquerade

Streszczenie odcinka

Sydney wspina się na zbocza włoskiej góry Mt. Subasio, aby udowodnić, że nie jest kobietą z przepowiedni, która ma zniszczyć świat. Po tym jak Sydney realizuje plan, jedyną osobą, która pasuje do postaci opisywanej przez Rambaldiego jest jej matka. Tymczasem Jack znajduje akta matki Sydney, Laury Bristow (tak naprawdę Iriny Derevko). Dowiaduje się z nich, że Sloane, który wtedy pracował dla CIA, wiedział, co zdarzyło się z Laurą 20 lat temu. Kobieta wcale nie zginęła w wypadku samochodowym. Sydney wraca z Włoch i odwiedza Sloane'a w mieszkaniu. Chce poznać prawdę na temat matki. Sloane mówi jej, że po "śmierci" Laury Jack spędził pół roku w odosobnieniu, bo nie chciał być podejrzewany o bycie z nią w zmowie. Z Jackiem było coraz gorzej. Zaczął pić, brał niebezpieczne narkotyki. Sloane nigdy nie powiedział Jackowi, że Laura żyje. Uważał, że to by go załamało - zresztą wciąż boi się, że ojciec Sydney nie jest gotowy poznać prawdę. Sloane zgadza się pomóc Sydney w odnalezieniu matki. Wysyła ją i Dixona do Wiednia, aby wytropili agenta Wexlera na balu maskowym w ambasadzie rosyjskiej. Wexler posiada informacje na temat Alexandra Khasinau - znanego jako "Mężczyzna" - który wydaje grube miliony na tajemnicze rozwiązania technologiczne. Khasinau był również przełożonym Laury w KGB. Na balu Sydney spotyka innego agenta SD-6, który podobnie jak ona skrywa twarz za maską. Mężczyzna jest partnerem Wexlera. Mówi, że Wexler został zabity. Agenci rozmawiają, a Sydney zdaje sobie sprawę, że skądś go zna. Okazuje się, że to jej były chłopak, Noah, z którym spotykała się, gdy zaczynała pracę w SD-6. Agenci znajdują Wexlera w skrzyni. Noah zauważa na jego ciele ukryty mikrofilm. Zamaskowani agenci ścigają Sydney i Noaha. Ledwo udaje im się uciec z ambasady. Sydney wciąż nie wybaczyła Noahowi, że pięć lat wcześniej porzucił ją bez słowa i wyruszył na długą misję. Agenci wracają do siedziby SD-6. McCullough poddaje Noaha badaniu z użyciem wykrywacza kłamstw. Sydney obserwuje wszystko przez lustro weneckie. Noah wyznaje, że udał się w pięcioletnią misję, bo był zakochany i czuł, że kobieta, którą kochał (nie mówi, że chodzi o Sydney), stanowiła jego słaby punkt. Dlatego odszedł bez podżegania.