Pianista - film, recenzja, opinie, ocena

28-letni pianista i kompozytor Władysław Szpilman (Adrien Brody) pracuje w Polskim Radiu. Jest wrzesień 1939 roku. Klęska polskiej armii jest jednocześnie zapowiedzią strasznego losu dla milionów żydowskich rodzin mieszkających w Polsce. Także dla rodziny Szpilmanów. Zaczynają się upokorzenia i prześladowania, w końcu wszyscy warszawscy Żydzi zostają stłoczeni w getcie.

Szpilman zarabia na życie grając w działającej tam knajpie. Od wywózki do obozu koncentracyjnego ratuje go żydowski policjant, potem dzięki przyjaciołom zostaje przerzucony poza teren getta. Ukrywa się wśród znajomych, przeżywa Powstanie Warszawskie...

Film oparty na wydanym już w 1946 roku pamiętniku Szpilmana opisującym jego okupacyjne przeżycia. Siłę i „filmowość” tego tekstu dostrzeżono natychmiast. W 1949 roku Jerzy Zarzycki postanowił przenieść go na ekran. Scenariusz „Robinsona warszawskiego” stworzyli Jerzy Andrzejewski i Czesław Miłosz. Jednak ingerencje cenzury całkowicie zmieniły sens i wymowę produkcji. Miłosz wycofał swoje nazwisko, a film wszedł w końcu na ekrany jako „Miasto nieujarzmione” niewiele mając wspólnego z pierwowzorem.

Pamiętniki Szpilmana po sukcesie „Listy Schindlera” trafiły do Stevena Spielberga, który zgłosił się do Romana Polańskiego, proponując mu wyreżyserowanie filmu na ich podstawie. Efekt? „Pianista” dostał siedem nominacji do Oscara i trzy statuetki (aktor pierwszoplanowy – Adrien Brody, reżyser, scenariusz adaptowany), Złotą Palmę w Cannes, dwie nominacje do Złotych Globów, 13 nominacji i osiem Orłów (polskie Oscary). Ale w Egipcie został zakazany.

Piotr Radecki

Dramat pol.-ang.-fr. 2002, reż. Roman Polański

PRZECZYTAJ RECENZJĘ INTERNAUTKI MONIKI

WRÓĆ DO PROGRAMU TV