"Bracia". Znakomity dramat o trudnych życiowych wyborach [RECENZJA]

Tommy (Jake Gyllenhaal) i Sam (Tobey Maguire) są braćmi, ale różni ich wszystko, a łączy jedynie braterska miłość. Pierwszy z nich to niepokorny zabijaka z pocągiem do alkoholu, buntownik walczący ze wszystkim i wszystkimi. Nic dziwnego, że ma za sobą więzienie. Z kolei bardziej poukładany Sam jest pupilem i dumą rodziców (Sam Shepard i Mare Winningham): został zawodowym żołnierzem, założył rodzinę, ma córeczki. Dostał przydział i wyjechał na misję do Afganistanu. Tam podczas akcji zaginął. Kiedy wiadomość o jego śmierci dociera do domu, w obliczu tej tragedii, cały ciężar opieki nad żoną Sama (Natalie Portman) i jego dziećmi wziął na siebie Tommy, który bardzo się zmienia. Wspólnie przeżywana tragedia bardzo ich zbliża. I wtedy niespodziewanie do domu powraca Sam. Ciężkie przeżycia w niewoli niezwykle go zmieniły – dla Grace i dziewczynek stał się obcym człowiekiem…

Amerykanie traumę po wojnie wietnamskiej przerabiają na niezliczone sposoby od blisko pół wieku. Wydawałoby się, że to wystarczy, ale długo się to się nie skończy, gdyż wojny w Iranie i Afganistanie rozdrapały stare rany, przypomniały dawne problemy i ponownie postawiły pytania sprzed lat. Jednak mimo oscarowego sukcesu „Hurt Lockera” amerykańskie kino nie spieszy się do filmowych rozliczeń z nową wojną. I nawet teraz sięgnięto po znakomitą produkcję duńską – tak, tak „Bracia” to remake! I mimo że za reżyserię wziął się sam Jim Sheridan, twórca znakomity i doświadczony w realizacji dramatów społecznych, film nie dorównuje oryginałowi. Hollywoodzka produkcja pozbawiła ją mocy. Duńscy „Brodre” (2004) mieli siłę i drapieżność prostoty (nie mylić z prostackością!!!), Amerykanie skupili się przede wszystkim na gwiazdorskich kreacjach z których bez wątpienia najlepszy jest Tobey Maguire. W efekcie powstał produkt solidny, ale niespełniający oczekiwań.

Piotr Radecki

"Bracia"

WRÓĆ DO PROGRAMU TV