Recenzja filmu Człowiek-demolka

John Spartan (Sylvester Stallone), policjant działający w stylu Brudnego Harry’ego, ściga psychopatycznego zabójcę Simona Phoenix (Wesley Snipes). Dopada go, ale nie udaje mu się uratować porwanych ludzi. Obaj stają przed sądem i obaj zostają zamrożeni. Wybudzeni blisko 50 lat później, znowu stają do walki ze sobą. Ale świat już jest inny: spokojny i pozbawiony agresji. Rządzi nim dr Cocteau, który za wszelką cenę chce zachować władzę.

Przedziwna mieszanka thrillera, science fiction i komedii, ale sprawnie zrealizowana i miło się ją ogląda. Reżyser Marco Brambilla jest debiutantem, ale zręcznie żongluje kliszami. Na pierwszym planie jest oczywiście pojedynek głównych bohaterów, ale prawdziwe smaczki znajdujemy w tle. Przede wszystkim młoda, naturalna, sympatyczna i zabawna Sandra Bullock. Po drugie urządzenie świata przyszłości, gdzie wszystko jest stworzone po to, by zapewnić absolutne bezpieczeństwo człowiekowi, czasem wbrew jemu samemu (czyżby reżyser czytał "Powrót z gwiazd" Lema?).