Neron

Od czasu gdy Kaligula zasiadł na tronie Imperium, dla Rzymu nastały ciężkie czasy. Rządy szalonego cesarza pochłaniają kolejne ofiary. Nawet bogaci senatorowie nie mogą czuć się bezpieczni. Zastraszeni obecnością bezwzględnej straży cesarskiej, pretorian, możni Rzymianie zgadzają się na każdy pomysł Kaliguli. Z dala od dworskich intryg, skrytobójczych zamachów i spektakularnych egzekucji mały Neron dorasta w posiadłości swego ojca Gnejusza Domicjusza Ahenobarbusa i matki, pięknej Agrypiny. Rodzice mają nadzieję, że tu ich syn będzie bezpieczny. Niestety, pewnej nocy domowników budzi huk kroków podkutych sandałów legionistów. Na oczach Nerona jego ojciec zostaje przebity mieczem. Chłopiec zaś wraz z Agrypiną staje przed obliczem Kaliguli. Cesarz zgadza się ich oszczędzić, lecz zostają rozdzieleni. Zsyła Agrypinę na wygnanie na bezludną wyspę. Opiekę nad kilkuletnim Neronem przejmuje jego wuj Klaudiusz i ukrywa chłopca wśród niewolników. Mijają lata. Neron wyrasta na przystojnego i mądrego młodzieńca. Przyjaźni się z Grekiem Apoloniuszem. Silnym uczuciem darzy córkę niewolnika, piękną Akte. Neron marzy, aby wziąć kiedyś Akte za żonę. Pewnego dnia jednak życie Nerona całkowicie się zmienia. Terror i ekstrawagancje Kaliguli, który mianował senatorem swego konia, obróciły się przeciwko tyranowi, który zginął od ciosów mieczy swych oficerów. Jego następcą wojsko obwołało Klaudiusza. Nowy cesarz przypomina sobie o siostrzeńcu i wzywa Nerona do Rzymu. Bystry młodzieniec robi duże wrażenie na Klaudiuszu. O wiele mniej życzliwa jest dla Nerona żona cesarza, Messalina. Z wygnania powraca też Agrypina, która ma wielkie plany wobec syna. Mimo woli Neron zostaje wciągnięty w wir wielkiej polityki i zmuszony zapomnieć o dawnych przyjaciołach i Akte.