Piękny umysł

Poruszający portret genialnego matematyka, czyli Russell Crowe w oscarowym filmie Rona Howarda. Uniwersytet Princeton, 1947 rok. Studia na prestiżowej uczelni rozpoczyna zamknięty w sobie John Nash. Młody matematyk ma problem z zaadaptowaniem się w nowym środowisku, lecz jego wysiłki i tak skierowane są na stworzenie własnej teorii. Gdy jego praca dotycząca teorii gier okazuje się rewelacją, przed Nashem otwiera się kariera akademicka. Jako wykładowca MIT poznaje uroczą studentkę fizyki Alicię, a nudę nauczania przerywa pojawienie się tajemniczego Parchera, który proponuje Nashowi pracę dla rządu. Choć życie prywatne i zawodowe Johna wydaje się poukładane, on sam zaczyna coraz bardziej pogrążać się w paranoi. John Nash był wybitnym matematykiem i laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii, którego życie naznaczyła choroba — schizofrenia paranoidalna. Jego historię opisała Sylvia Nasar w książce biograficznej Piękny umysł, a ona stała się inspiracją dla filmu pod tym samym tytułem. Reżyser Ron Howard (Kokon, Apollo 13, Kod da Vinci) opowiada o Nashu zarówno w kontekście jego choroby, jak i życia zawodowego oraz prywatnego. Ważną fabularnie rolę pełni zwłaszcza historia związku z Alicią, stanowiąca punkt odniesienia dla pogrążającego się w obsesjach bohatera. Howard świetnie prowadzi narrację, wciągając widza w świat Nasha, a tym samym czyniąc matematyka postacią bliską. Wybitną kreację swtorzył tu Russell Crowe. Na uwagę zasługują także aktorzy partnerujący Nowozelandczykowi, w tym nagrodzona Oscarem Jennifer Connelly, Ed Harris, Christopher Plummer oraz Paul Bettany. Przejmujący seans. Film otrzymał m.in. osiem nominacji Akademii i cztery statuetki (w tym dla najlepszego filmu i za reżyserię), dwie nagrody BAFTA (dla Crowe'a i Connelly), cztery Złote Globy, dwie Satelity. W 2006 roku Piękny umysł znalazł się na liście 100 najbardziej inspirujących filmów wszech czasów Amerykańskiego Instytutu Filmowego.