Tajemnice Rosji

Jerzy Śladkowski urodził się w 1945 roku w Radomiu. Ukończył Wydział Filologii Klasycznej na Uniwersytecie w Toruniu, a w 1973 roku - Wydział Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego. Studiując na tym wydziale od 1972 roku, pracował w Telewizji Polskiej, najpierw jako reporter, a potem jako realizator reportaży i filmów dokumentalnych. W 1982 roku opuścił kraj i osiadł w Szwecji, gdzie mieszka i pracuje do dziś. Realizuje filmy dokumentalne dla Telewizji Szwedzkiej i Szwedzkiego Instytutu Filmowego, współpracuje też z telewizjami: fińską, duńską i norweską. Od 1993 roku jest też współpracownikiem niemieckiej telewizji publicznej ZDF i satelitarnego programu ARTE. Od wyjazdu z Polski zrealizował ponad 30 filmów dokumentalnych o tematyce społecznej. Interesują go ludzie uwikłani w niełatwe sprawy współczesnego świata. Tematy do swoich dokumentów znalazł w Południowej Ameryce, Azji, Afryce. Po przemianach, które nastąpiły w Europie po 1989 roku, zainteresował się też Europą Wschodnią. Na przykład w 1990 roku nakręcił "Trójkąt śmierci" o ekologicznych zniszczeniach na południu Polski, nagrodzony w Sztokholmie wielką doroczną nagrodą dziennikarzy. Z kolei jego "Vendetta" - o Albanii - zdobyła II nagrodę na prestiżowym Festiwalu Twórczości Radiowej i Telewizyjnej "Prix Italia" w 1996 roku. W tym samym roku dokumentalista został uhonorowany Felixem za całokształt twórczości i Nagrodą Roku ARTE. W połowie lat 90. Jerzy Śladkowski udał się ze swą ekipą na północ Rosji. Plonem tej wyprawy była seria trzech filmów dokumentalnych, opatrzonych wspólnym tytułem "Tajemnice Rosji", a następnie jej również trzyczęściowa kontynuacja. Na północno - wschodnich krańcach Rosji, na Czukotce, zaledwie kilkanaście kilometrów od brzegów amerykańskiej Alaski, 250 dział i czołgów starego typu ciągle czeka na atak prawdopodobnego przeciwnika. Należą do 99 Dywizji Strzelców Zmotoryzowanych Dalekowschodniego Okręgu Wojskowego, powołanej kiedyś do ochrony baz rakietowych i lotnisk dalekiego zasięgu. Taka baza, w której przechowywano bomby atomowe i głowice bojowe do rakiet strategicznych, oraz lotnisko dla myśliwców bombardujących znajdowały się w rejonie miasteczka Gudym. Bazy już nie ma, ale 99 Dywizja, przez 9 miesięcy roku całkowicie tonąc w śniegu, ciągle jej strzeże zupełnie zapomniana przez moskiewską centralę. Film pokazuje, że zapomniany jest również cały ten niegdyś strategiczny region. Moskwa w 1992 roku przestała subwencjonować całą północną część Syberii. Wówczas rozwinęła skrzydła miejscowa mafia. Gubernator Czukotki jest jednak zadowolony z takiego obrotu sprawy. Stał się "ojcem chrzestnym", niemal właścicielem terenów, którymi zarządza. Wspólnie z oficerami zapomnianych przez centralne władze jednostek wojskowych wykorzystuje kolejne roczniki ciągle tam powoływanych rekrutów. Młodzi żołnierze stanowią świetną, bo bezpłatną siłę roboczą. Wydobywają uran i złoto, demontują urządzenia wojskowe, które ich przełożeni sprzedają potem na czarnym rynku, budują oficerskie domy i dacze.