"Amerykanin". Hipnotyczny film o zabijaniu [RECENZJA]

To film o płatnym zabójcy, który chce się wycofać z zawodu. Jednocześnie film ten zawiedzie chyba wszystkich fanów tego typu obrazów – w dziele Antona Corbijna (znanego twórcy teledysków, autora „Control”) nie ma pościgów (jeden jest, ale wyjątkowo mało efektowny), serii z karabinów, dziesiątków siepaczy nasłanych, by ukarać niepokornego… „Amerykanin” nie jest filmem akcji. To w zasadzie dramat psychologiczny z odrobinką kryminału, komedii i thrillera. I jak na dramat z domieszką – jest znakomity!

Jack chce się, jak już wspomnieliśmy, wycofać z profesji. Zaczynają na niego dybać jakieś bliżej nieznane draby, więc za radą swego szefa chroni się na kilka tygodni na włoskiej prowincji. Podając się za fotografa, przemierza senne miasteczko, wykonuje dzienną porcję ćwiczeń, zaprzyjaźnia się z miejscowym księdzem, pracuje nad jakimś dziwnym, zamówionym przez tajemniczą damę karabinem, odwiedza dom publiczny, w którym poznaje Clarę. Z ową Clarą zaczyna się spotykać, ba, chyba coś nawet do niej czuć.

I w zasadzie to tyle – bohater snuje się po uliczkach, dziennie powtarza te same czynności, pozostaje jednak wciąż czujny i na coś czeka, czujni jesteśmy więc i my, wiedząc, że prędzej czy później coś się stanie. Corbijnowi udało się znakomicie połączyć dwa niepasujące do siebie klimaty: senny klimat sielskiej prowincji i duszny klimat oczekiwania na „coś złego”.

Powstał obraz niemal poetycki (także pod względem wizualnym), który można wręcz uznać za klasyczną przypowieść. Wielkim atutem filmu jest gra George’a Clooneya. Jego skupiony, coraz bardziej uciekający od siebie samego i swej rutynowej bezwzględności (jeszcze na początku bez wahania strzela w potylicę kochanki) Jack poznaje smak nieznanego mu świata. I dla takiego świata nie waha się narazić własnego życia.

Beata Cielecka

"Amerykanin"

WRÓĆ DO PROGRAMU TV