"Bardzo poszukiwany człowiek". Ofiara czy terrorysta? Oto jest pytanie [RECENZJA]

Oparty na słynnym bestsellerze Johna le Carré thriller szpiegowski na zawsze wejdzie do historii kina z racji ostatniego występu Philipa Seymoura Hoffmana, grającego głównego bohatera. To właśnie on wciela się w rolę szefa niemieckiej jednostki antyterrorystycznej Gunther Bachamnn, prowadzącego śledztwo w sprawie niejakiego Issy Karpova. Młody muzułmanin, Czeczen, nielegalnie przedostał się z Rosji (gdzie był torturowany) do Niemiec, aby odebrać ogromny majątek pozostawiony przez jego znienawidzonego ojca, byłego radzieckiego prominenta wojskowego. Istnieją podejrzenia, że wielomilionowy spadek posłuży na potrzeby terrorystów. Bachamn zmusza ludzi, w jakiś sposób połączonych z Issą: młodą prawniczkę idealistkę Annabel i znanego bankiera, do inwigilacji Issy i zaprowadzenia go do ewentualnych mocodawców. W miarę rozwoju akcji coraz mniej jednak przekonany jest o tym, że Issa ma cokolwiek wspólnego z terrorystami….

Pomimo tego, że na ekranie nie ma efektownych strzelanin i wartkiej akcji, trudno odejść od telewizora. Nie akcja jest jednak tu ważna, ale podglądanie pracy służb specjalnych, których oglądamy niejako od kuchni. Mamy więc manipulacje, szantaże, granie na emocjach, podsłuchiwanie, kontrolowanie i inwigilację. Mamy jednak – co najważniejsze – bardzo subtelną rozgrywkę miedzy agenturami zaprzyjaźnionych przecież ze sobą Państw, które pozornie dążą do tego samego. W rzeczywistości jednak zrobią wszystko, by „wygrać” swoje.

Historia jest opowiadana bardzo powoli, przez cały seans obserwujemy żmudną pracę agentów, którzy niczym pająki łączą pozornie odległe od siebie fakty. Duszna atmosfera filmu (świetne zdjęcia) jest tak sugestywna, że niemal nie sposób dostrzec, kto (jeśli w ogóle) nie ma nic na sumieniu.

Beata Cielecka

"Bardzo poszukiwany człowiek" w tv

WRÓĆ DO PROGRAMU TV