"Bez mojej zgody". Piękny film o sile miłości [RECENZJA]

Pytanie: „Ile poświęcilibyście dla swojego dziecka?”, wydaje się co najmniej mało taktowne. Szczególnie jeśli zostaje zadane w sytuacji, gdy to dziecko ma rzadki typ białaczki.

Ale Sara (Cameron Diaz) gotowa jest na wszystko, by uratować Kate (Sofia Vassilieva): porzuca pracę, spycha na margines swojego życia męża i syna. I decyduje się na krok co najmniej kontrowersyjny – rodzi kolejną córkę Annę (warta czwartej gwiazdki Abigail Breslin), która dzięki modyfikacjom genetycznym ma stanowić swoisty żywy zbiornik części zamiennych dla swojej starszej siostry. I bez słowa sprzeciwu (przynajmniej na początku) zgadza się na to: Kate dostaje od niej krew pępowinową, szpik, komórki macierzyste, krew żylną. Matka, opętana ideą ratowania jednej córki, nie zastanawia się, że to poświęcenie oznacza dla Anny cierpienie fizyczne i psychiczne.

Mimo to dziewczynka kocha swoją rodzinę, ma świadomość, że jej siostra żyje tylko dzięki niej, a ona żyje, bo ją poczęto dla Kate. Jednak kiedy okazuje się, że ma oddać jej nerkę, 12-letnia Anna buntuje się i wynajmuje prawnika (Alec Baldwin), który ma doprowadzić do odebrania jej rodzicom władzy nad nią. Jej wygrana, oznacza, że Kate umrze…

Film Nicka Cassavetesa to ekranizacja powieści Jodi Picoult pod tym samym tytułem. Reżyser – stąpając po cienkiej linii między epatowaniem cierpieniem, a melodramatem – w miarę zgrabnie przeszedł pomiędzy tymi zagrożeniami. Udało mu się to dzięki mozaikowej (czasami sprawiającej wrażenie lekkiego chaosu) konstrukcji filmu oraz dozie humoru pozwalającej zachować dystans, dającej szansę na oddech.

Piotr Radecki

"Bez mojej zgody" w tv

WRÓĆ DO PROGRAMU TV