"Jak się pozbyć cellulitu". Babska koalicja kontra seryjny morderca [RECENZJA]

To chyba najlepsza polska komedia od czasu „Ile waży koń trojański?”! Andrzej Saramonowicz, który szczęśliwie maczał palce i w „Testosteronie”, i w „Lejdis”, swobodniej pograł sobie tym razem filmowymi konwencjami. Nawiązując chwilami nawet do klasycznych „Frankensteinów” z lat 30., poszedł w stronę czarnej komedii i to jej najlepszych wzorców, takich jak choćby „Arszenik i stare koronki” czy „Upiór w kuchni”. Pobrzmiewa też w jego filmie klimat książek Joanny Chmielewskiej, w których zwariowane przyjaciółki prowadzą na własną rękę kryminalne śledztwa i tropią morderców. Dialogi filmu (współautorkami były aż cztery kobiety!) skrzą się dowcipem podobnych jak u tej autorki gierek słownych, pyskówek, ciętych ripost, ostrego dowcipu i przerzucania się złośliwościami i argumentami. Nieco mniej u Chmielewskiej tylko wulgaryzmów, ale można je przeboleć, bo pełnią tutaj akurat wybitnie ekspresyjną funkcję. I choć sporo w „Jak się pozbyć cellulitu” zwariowanego humoru sytuacyjnego (i to od pierwszej sceny w klasztorze), to właśnie dialogi są debeściarskie! Dość wspomnieć rosssmówki „potrawkowe” czy (dla wtajemniczonych) „pobananowe”!

Tym razem u Saramonowicza fabuła pełni ważną rolę (choć dosyć pretekstową), a z racji przypadłości jednej z bohaterek musiała być dosyć precyzyjnie i misternie skonstruowana.
Pracująca w telewizji jako pogodynka Maja (Maja Hirsch) i kurator wystawy narzędzi tortur Ewa (Dominika Kluźniak) znają się od dawna. Są przyjaciółkami, które wybrały się na kilka dni do spa, nie przypuszczając, jak ekscytujący okaże się ten pobyt. Obsługująca je masażystka Kornelia (Magdalena Boczarska) zdradza im, że na jej życie dybie seryjny morderca Jerry (Cezary Kosiński). Ewa i Maja nie mogą oczywiście przejść obok tego faktu obojętnie i postanawiają pozbyć się niebezpiecznego prześladowcy, co oczywiście muszą trzymać w tajemnicy. Znaczącym kłopotem okazuje się były adorator Mai Krystian – wściekle o nią zazdrosny właściciel zakładów mięsnych, który nachodzi swą ukochaną, oraz bardzo praworządny mąż Ewy, Jakub, który przeszkadza im w pełni skupić się na zbrodni, oczekując, by jego żona zajęła się niedawno narodzonym potomkiem, Rubenem.

Z tego też konspiracyjnego powodu (konieczności zachowania sekretu) w tytule filmu pojawia się tajemniczy cellulit, który w slangu owej babskiej kliki oznacza ni mniej, ni więcej tylko… ciało przyszłego denata, z którym nie wiadomo za bardzo co począć, bo albo je psy wygrzebią z ziemi, albo z toni jeziora wypłynie.

Przed takimi oto zadaniami staje dzielna a zdesperowana trójka energicznych kobiet i prawdę mówiąc trudno oderwać od nich wzrok, bo też i odtwórczynie głównych ról są niebanalne. Oscar należy się Dominice Kluźniak, na którą nawet patrzenie śmieszy. Modulacja głosu, gesty i miny perfekcyjne! A jeśli któraś pani odczuwa braki w kwestii umiejętności owijania sobie mężczyzn wokół palca, w filmie Kluźniak udziela darmowego szkolenia. Z bardzo ekspresyjną Mają Hirsch i zmienną jak kameleon Magdą Boczarską tworzą niezłe trio.

Sekundują im aktorzy równie perfekcyjnie dobrani do swych ról. Tomasz Kot jako dwulicowy Zgierski – przyjaciel Jakuba, demoniczny Cezary Kosiński jako Jerry Rzeźnik (aktor uskarżał się na groźnego dobermana, z którym przyszło mu pracować, a który w dodatku kradł mu ujęcia!), buzujący temperamentem niczym rozjuszony buhaj Wojciech Mecwaldowski czy Rafał Rutkowski grający chodzącą łagodność, czyli dobrodusznego Żyda Jakuba.

Znakomite są nawet role epizodyczne – kojarzący się ze zmęczonymi życiem amerykańskimi detektywami obowiązkowo odzianymi w prochowiec komisarz Flic czy dwie wredne pokojowe w spa, które serdecznie pogardzają nowobogackimi damulkami, Ewelina Paszke i Ewa Konstancja Bułhak. Obie z przecudnymi koafiurami na głowach. 

Beata Cielecka

"Jak się pozbyć cellulitu? w tv

WRÓĆ DO PROGRAMU TV!