Kopie na ekranie czy rozrywka na poziomie? Recenzja "Twoja twarz brzmi znajomo"

Moja recenzja jest recenzją negatywną, ale, jakby nie patrzeć prowadzącą prostą drogą do wniosku, że telewizja nudna być nie musi, a czasem może także mocno zmotywować do działania.

A skoro już przy działaniach jesteśmy, to.. popatrzmy jak działają ci, którzy działają tak, jak działają inni. Przyjrzyjmy się, jak twarze znane z masek, nakładają maski kolejne. Jak cover ściga cover, jak przebieranki nabierają wartości.

"Twoja twarz brzmi znajomo" to dla mnie program wywołujący iście mieszane uczucia. Z jednej strony napawający optymizmem, feerią barw, ale z drugiej - dający nam do zrozumienia, jak niewiele znaczymy, jak mało, w porównaniu z "tymi znanymi", możemy. Szczerze mówiąc, żaden inny program/film/serial nie dał mi tak mocnego kopa do działania jak wspomniana "Twarz", która udowodniła mi, że potrafimy głównie obserwować innych, patrzeć na to, co było, kopiować znane twarze i marzyć o lepszym świecie, który się nie stanie z niczego. A na pewno nie stanie się z naszego leżenia na kanapie.

Obejrzyj ten program i zrozum, że z obserwacji znanych twarzy nic nie będzie. Że Twoja twarz nie brzmi znajomo, ale jest wyjątkowa i może spokojnie się pokazać, podobnie jak Ty możesz pokazać się w działaniu. Bo może inni... za rok nie będą chcieli już oglądać kolejnych kopii kopii kopii...

Kinga Godek