"Nietykalni" - francuska komedia wszech czasów [RECENZJA]

Całkowicie sparaliżowanego i wymagającego całodobowej opieki Phillppe’a (François Cluzet) stać na wykwalifikowanych opiekunów, ale i tak ma świadomość, że życie się właściwie skończyło. Do momentu, kiedy los nie postawi na jego drodze ciemnoskórego złodziejaszka Drissa (Omar Sy), który właśnie wyszedł z więzienia. Wychowany na przedmieściach Paryża imigrant z Senegalu stara się teraz o prawo do zasiłku. Aby go uzyskać, musi odwiedzić kilku potencjalnych pracodawców, od których dostanie zaświadczenie, że starał się o pracę. I choć pracuje na to, aby nikt go nie zatrudnił, ku jego zaskoczeniu Phillippe przyjmuje go jako swojego pielęgniarza. Nieokrzesany luzak z kryminalną przeszłością trafia do wypełnionego antykami pałacyku i ma zostać całodobowym asystentem, właściwie niańką zdanego na jego łaskę milionera – czy to na pewno dobry pomysł?

Francuzi bardzo chętnie podkreślają swoją niezależność od hollywoodzkich schematów. Jeśli jednak przyjrzeć się bliżej, wielki sukces „Nietykalnych” – 25 mln widzów w samej Francji! – wynika właśnie z wykorzystania rozpropagowanej i doprowadzonej przez Fabrykę Snów do perfekcji konstrukcji filmu. Mamy więc zderzenie dwóch pozornie nieprzystających do siebie światów, konflikt charakterów, wzruszenie i wreszcie przyjaźń ponad różnicami. No i oczywiście śmiech: oczyszczający, dający dystans, ale zarazem otulający jak kokon, dający poczucie bezpieczeństwa. Bo śmiech (nawet przez łzy) daje siłę, by mierzyć się z życiem i losem.

Piotr Radecki

Komediodramat francuski 2011, reż. Olivier Nakache

WRÓĆ DO PROGRAMU TV