"Ojciec chrzestny III". Nie tak łatwo zatrzeć przestępczą przeszłość [RECENZJA]

Michael Corleone (Al Pacino) przez ostatnie lata zrobił wszystko, aby być postrzeganym jako szacowny biznesmen. Próbuje też scalić rodzinę, która przed laty się rozpadła. Szczodrze wspiera instytucje kościelne, za co zostaje nagrodzony najwyższym odznaczeniem, jakie Watykan może nadać osobie świeckiej. Jednak zerwać z przestępczą przeszłością nie jest łatwo: mafia doskonale wie o operacjach finansowych, które przeprowadza wraz z Bankiem Watykańskim, i zgłasza się po swój udział.

Michael odmawia, ale zdaje sobie sprawę, że nie ma już sił ani chęci, aby kolejny raz stanąć do walki. Potrzebuje następcy, który przejmie kierownictwo i zajmie się wszystkim. Kimś takim okazuje się młody Vincent Mancini (Andy Garcia), nieślubny syn Sonny’ego, starszego brata Michaela: jest dość silny, agresywny i bezwzględny, by zadbać o rodzinę Corleone. Na dodatek łączy go uczucie z córką Michaela Mary (Sofia Coppola)...

Między premierą pierwszej i drugiej części „Ojca chrzestnego” minęły dwa lata. Na dopełnienie trylogii Francis Ford Coppola i Mario Puzo kazali czekać aż 16 lat. Zachowano wszystkie elementy znane z poprzednich części, jak choćby początkowy bal i finałową rozprawę z wrogami, jednak nie powstał obraz na miarę poprzednich arcydzieł. Trudno oprzeć się wrażeniu, że ta w gruncie rzeczy dość melodramatyczna historia tylko chwilami dorównuje poprzednikom. Znamienne jest to, że przy siedmiu nominacjach oscarowych i takiej samej liczbie do Złotych Globów, nie przyznano żadnej statuetki. Za to Sofia Coppola zdobyła aż dwie Maliny – dla najgorszej aktorki drugoplanowej i najgorszej debiutantki.

Piotr Radecki

"Ojciec chrzestny III"

WRÓĆ DO PROGRAMU TV