"Pluton". Bezsens i koszmar wojny podszyty patriotycznym obowiązkiem [RECENZJA]

Rok 1968. 18-letni Chris (zaczynający karierę Charlie Sheen) przejęty patriotycznymi ideałami rzuca studia i zgłasza się na ochotnika do wojska. Po szkoleniu trafia do oddziału frontowego w Wietnamie. To świat zupełnie inny od tego, jakiego się spodziewał, jaki sobie wyobrażał - wystarczy kilka tygodni, by okazało się, że wszystkie jego wcześniejsze ideały, marzenia, wyznawane zasady nie mają tutaj żadnego zastosowania, także poczucie patriotyzmu się wyczerpuje. Oddziałem do którego trafił dowodzi dwóch diametralnie różnych sierżantów: odważny Elias (nominowany do Oscara Willem Dafoe) troszczy się o swych żołnierzy, z kolei dla równie odważnego, ale zarazem pragmatycznego i brutalnego Barnesa (nagrodzony Złotym Globem i nominowany do Oscara Tom Berenger), ludzkie życie nie ma znaczenia. Równie silne są podziały w samym oddziale - jedni próbują zachować normalność, a strach i frustrację zagłuszają narkotykami, natomiast ryzykanci nie mają właściwie żadnych ograniczeń. Konflikt między tymi grupami narasta…

Na poły autobiograficzny "Pluton" to nagrodzone czterema Oscarami (na osiem nominacji) rozliczenie Olivera Stone’a z wietnamską traumą. Jednak uznał je za nieskończone, skoro już trzy lata później powrócił do tego tematu w równie przejmującym i częściowo opartym na faktach "Urodzonym 4 lipca" (1989). Zresztą oba filmy przyniosły mu Oscara za reżyserię. Warto przy okazji przypomnieć, że w "Plutonie" wystąpiło kilka późniejszych gwiazd: Forrest Whitaker, Matt Dillon i debiutujący na ekranie Johnny Depp.

Piotr Radecki

Dramat wojenny USA 1986, reż. Oliver Stone

"Pluton"

WRÓĆ DO PROGRAMU TV