"Potępienie". Nadciąga Apokalipsa [RECENZJA]

Nadszedł wielki dzień dla Skylar i Dana: w końcu biorą ślub. Przyjęcie zostaje jednak w niezwykły sposób przerwane: oto nadciągają kolejne żywioły, na niebie ukazują się przerażające demony, a większość gości weselnym ginie! Skylar rozpoznaje w zdarzeniach początek Apokalipsy. Dziewczyna i Dan szukają schronienia w pobliskim kościele pastora Shaya, w którym ukryło się także kilkoro ich znajomych. Spoglądając na zniszczenia za oknem uwięzieni muszą skonfrontować się z przeszłością, określić swój stosunek do wiary, odkryć, dlaczego jako nieliczni przeżyli i prawdopodobnie przygotować się na najgorsze. A może jednak przeżyć…

Niskobudżetowy (choć dwa tygodnie gościł w USA na dużych ekranach, potem pokazywany był też w kinach w kilku krajach Ameryki Łacińskiej) apokaliptyczny horror o bardzo silnym przesłaniu religijnym – reżyser Casey La Scala nie ukrywał, że chciał być jak najbardziej wierny biblijnym przekazom. Tematyką „Potępienie” przypomina nie tak dawny obraz „Czasy ostateczne: Pozostawieni” z Nicolasem Cage’em, z tym że nieco mniej w nim czystej akcji, a więcej religijnych, pseudoreligijnych i pseudofilozoficznych przemyśleń: poszczególni bohaterowie prezentują kolejno odmienne podejście do spraw wiary i spraw ostatecznych (nic nas tu nie zaskoczy: można się domyślać, kto zostanie potępiony, a kto nagrodzony…).

Portrety psychologiczne zdecydowanie nie są, podobnie jak gra aktorska, mocnym punktem dzieła La Scali. Jeśli należy wymienić plusy filmu, to będzie to montaż i strona wizualna. W „Potępienie” zostało wmontowane wiele wstawek typu found footage (nagrania z telefonów itp.), które w połączeniu z wizualizacją kolejnych katastrof i nadnaturalnych sił hulających po okolicy (akcja nie toczy się wyłącznie w kościele, aby do niego dotrzeć bohaterowie wędrują przez niszczone miasto) tworzą całkiem zgrabną wizję kompletnego chaosu spadającego na Ziemię i jej mieszkańców.

Beata Cielecka

"Potępienie" w tv

WRÓĆ DO PROGRAMU TV!