"Święci i żołnierze". Koszmar żołnierzy ocalałych z masakry [RECENZJA]

Grudzień 1944 roku. W belgijskim miasteczku Malmedy Niemcy rozstrzeliwują amerykańskich jeńców wojennych. Czworgu z nich udaje się uciec i ukryć w zrujnowanych budynkach. Wkrótce przyłącza się do nich angielski żołnierze, który ma z sobą bardzo ważne dla wywiadu materiały. Cała piątka decyduje się przedostać za linię wroga, do oddalonych o około 30 kilometrów oddziałów aliantów. Sytuacji nie ułatwiają niemieckie patrole poszukujące uciekinierów oraz zbliżająca się burza śnieżna.

Masakra w Malmedy rzeczywiście miała miejsce – stracono wówczas 84 amerykańskich jeńców. Co prawda „Święci i żołnierze” nie zawsze są wierni faktom – filmowa masakra rozgrywa się w kopnym śniegu, który dodaje dramaturgii i wygląda malowniczo, w rzeczywistości podczas tragicznych wydarzeń nie było śniegu, spadł on dopiero nazajutrz – dodają też sporo od siebie, jeśli chodzi o wątek dramatycznej przeprawy głównych bohaterów, ale jedno trzeba im przyznać: film ma klimat i jest bardzo realistyczny (dostał zresztą z tego powodu najwyższą kategorię wiekową w USA). Niewielki budżet nie pozwolił na pokazywanie nakręconych z rozmachem scen batalistycznych i tłumów statystów, przez co twórcy musieli postawić na wiarygodne portrety psychologiczne głównych bohaterów (na przykład Deacon Greer, cierpiący na traumę po zabiciu niewinnych kobiet i dzieci) i na pokazywanie codziennej walki o przetrwanie w mrozie, śniegu, w otoczeniu wrogów, kiedy doskwiera głód i rany. I trzeba przyznać, że im się to udało – ten skromny wojenny dramat robi duże wrażenie i mówi więcej o koszmarze wojny niż większość uładzonych hollywoodzkich superprodukcji. Po latach nakręcono zresztą dwie kolejne części, „Saints And Soldiers: Airborne Creed” (2012) i „Saints And Soldiers: The Void”. Pierwsza część „Świętych i żołnierzy” w Polsce była wyświetlana wcześniej pod tytułem „Na tyłach wroga”.

Beata Cielecka

"Święci i żołnierze" w tv

WRÓĆ DO PROGRAMU TV!