Szczęśliwego Nowego Jorku - film, recenzja, opinie, ocena

W mieszkaniu na Greenpoincie mieszka szóstka polskich emigrantów wywodzących się z różnych środowisk: Janek „Serfer” (Bogusław Linda), jego brat Jacek „Pank” (Rafał Olbrychski), Leszek „Azbest” (Cezary Pazura), jego siostra Teresa „Teriza” (Katarzyna Figura), Ignacy „Potejto” (Zbigniew Zamachowski) i „Profesor” (Janusz Gajos).

Wszyscy wyjechali za ocean z nadzieją na pieniądze i karierę, ale już na miejscu konfrontacja z amerykańską rzeczywistością była bardzo brutalna. Teraz przeważnie żyją na granicy ubóstwa i bardzo różnie to znoszą. Ale w wysyłanych do rodziny kasetach wideo dziarsko kłamią i troskliwie pielęgnują fałszywy obraz swoich sukcesów. Nadchodzące Boże Narodzenie będzie punktem zwrotnym w ich życiu...

Udana ekranizacja dramatu „Cud na Greenpoincie” Edwarda Redlińskiego, ukazującego bardziej gorzki niż śmieszny obraz polskiej emigracji zarobkowej. Gwiazdorska obsada idzie w parze z dobrą grą, brakiem scenariuszowych mielizn i sprawną pracą reżyserską. Jednak czasami Polak potrafi – szkoda, że tak rzadko.

Piotr Radecki

Komediodramat polski 1997, reż. Janusz Zaorski

WRÓĆ DO PROGRAMU TV