"Tropiciele" [RECENZJA]. Dory i spółka powracają! Oceniamy 2. sezon serialu TNT

"TROPICIELE" SEZON 2, ODCINEK 1

Nowy sezon „Tropicieli” rozpoczyna się dokładnie w tym samym miejscu, w którym zakończył się pierwszy. Jeżeli go oglądaliście, to zapewne wiecie, jak dramatyczne wydarzenia rozegrały się w Montrealu i teraz Dory (Alia Shawkat), Elliott (John Early), Drew (John Reynolds) oraz Portia (Meredith Hagner) będą zbierać tego pokłosie. Do akcji wkroczą wyrzuty sumienia, przeszłość oraz moralność – będzie się działo.

„Tropiciele” to dla mnie w pewnym sensie serial zagadka. Produkcja, której pierwszy sezon w początkowych odcinkach niewiele mnie obchodził i wydawał się dziwny, ewoluował w jeszcze dziwniejszy, lecz intrygujący i wciągający twór. Właśnie dlatego się broni. Trudno „Tropicielom” odmówić charakteru oraz własnego stylu – produkcja nie jest kalką i zapewne na palcach jednej ręki policzycie seriale, które tak zręcznie mieszają realizm z absurdem oraz przerysowaniem.

To się sprawdza; chociaż „Tropiciele” malują rzeczywistość, która jest wzięta w nawias, tak naprawdę to gorzka opowieść o współczesności oraz świecie egoistów, gdzie ludzie, w zamian za lajki czy sztuczną sławę, są gotowi zaprzedać samych siebie. To też obraz zagubionego pokolenia trzydziestolatków, ludzie znajdujących się w martwym punkcie, niepotrafiących znaleźć nigdzie dla siebie miejsca i przekonanych, że jeżeli nie zrobią czegoś ważnego czy przełomowego, to ich życie nie ma sensu.

Serial wygrywa swoim absurdalnym, często bardzo czarnym humorem. Niektórych być może to odrzuci od produkcji, niektóre gagi mogą wydać się niezrozumiałe, ale to wyłącznie potwierdza unikalność „Tropicieli”. Ten serial wręcz tryska atmosferą oraz klimatem amerykańskiego kina niezależnego – jest w tym wolność, luz oraz przegięcie. Idealny zestaw.

Oczywiście, można narzekać, że postać geja Elliotta jest zbyt stereotypowa oraz przewidywalna, ale reszta bohaterów to wynagradza. Dory, początkowo jawiąca się jako nijaka panna nikt, tak naprawdę jest symbolem pokolenia – Alia Shawkat wykonała kawał dobrej roboty. Ale nie ma co ukrywać, show wszystkim i tak kradnie Meredith Hagner jako Portia. Ta dziewczyna z odcinka na odcinek daje coraz większego czadu i jeżeli myślicie, że to zwyczajna głupiutka blondynka, to nawet nie wiecie jak się mylicie.

No i muzyka! Ścieżka dźwiękowa jest wręcz doskonała, a do głównego motywu w wykonaniu Purity Ring wracam cały czas. Zaryzykuję stwierdzenie, że bez tego soundtracku, nie otrzymalibyśmy tak dobrego serialu. Jednak na sukces „Tropicieli” pracuje wszystko, począwszy od historii, przez aktorów, a na kwestiach technicznych oraz muzyce kończąc.

„Tropiciele” w 2. sezonie zapowiadają się jeszcze bardziej intrygująco. O ile w pierwszej transzy nie wiedzieliśmy w jakim kierunku zmierza opowiadana historia, tak teraz… wiemy w zasadzie jeszcze mniej, ale sam punkt wyjścia jest o niebo ciekawszy. Dzięki temu na ekranie telewizora oglądamy prawdziwych ludzi, a nie sztampowe serialowe postaci. Czekam na kolejne odcinki.

Krzysztof Połaski

[email protected]

Recenzja powstała na podstawie dwóch pierwszych odcinków 2. sezonu serialu "Tropiciele" i została pierwotnie opublikowana 20 lutego.