Ulice nędzy - film, recenzja, opinie, ocena

Little Italy – Małe Włochy – nowojorska dzielnica zamieszkała przez emigrantów z Półwyspu Apenińskiego. Nieufna wobec obcych, rządząca się własnymi prawami. To tu narodziła się amerykańska mafia, tu swoją karierę zaczynał filmowy Vito Genovese z „Ojca chrzestnego”. Martin Scorsese, syn włoskich emigrantów, doskonale wiedział, jak wyglądało tam życie, jakie marzenia, plany i perspektywy na przyszłość mieli młodzi ludzie – pierwsze pokolenie emigrantów wychowane w Ameryce. „Ulice nędzy” są właśnie taką, na poły autobiograficzną opowieścią.

Charlie (Harvey Keitel) jest młodym człowiekiem, który marzy o tym, by zrobić karierę w mafii. Ale nie jest to łatwe, bo musi także rozwiązać wiele osobistych problemów. Jego najbliższy przyjaciel, Johnny Boy (Robert De Niro – to pierwsze spotkanie ze Scorsese, potem zrealizowali jeszcze siedem filmów), który ma niesamowitą łatwość pakowania się w kłopoty, właśnie musi natychmiast spłacić poważne długi. Rodzina Charliego nie akceptuje jego ukochanej – przyczyną jest choroba dziewczyny. W pewnym momencie Charlie staje przed dramatycznym wyborem – dostaje on od losu wielką szansę, jednak by z niej skorzystać, musiałby porzucić ukochaną i wyprzeć się przyjaciela…

To trzeci pełnometrażowy film Martina Scorsese i pierwszy, po którym zrobiło się o nim głośno. Pokazał to, co w jego filmach zawsze było ważne: ostrość spojrzenia i drapieżność w podejściu do tematu. Tu nie ma udawania – realistyczna brutalność niektórych scen bliższa jest dokumentowi niż fabule.

Piotr Radecki

Dramat kryminalny USA 1973, reż. Martin Scorsese

WRÓĆ DO PROGRAMU TV