"Wieczna miłość" odcinek 244. Dramatyczna śmierć Kemala i Emira w finałowym odcinku! Co z Nihan? [STRESZCZENIE ODCINKA]

program tv

Tuż przed wylotem z kraju Nihan (Neslihan Atagül) została porwała i znowu trafiła w ręce Emira (Kaan Urgancıoğlu). Kemal (Burak Özçivit) odchodzi od zmysłów, a kiedy Emir zgłasza się do szpitala, Zeynep (Hazal Filiz Küçükköse) celuje do niego z pistoletu!

W 244. odcinku serialu "Wieczna miłość" Emir znowu uchodzi z życiem. Kemal jest wściekły na Zeynep, bo chciała zabić osobę, która wie, gdzie jest Nihan. Mężczyzna każe Emirowi zaprowadzić go do żony. Kiedy już ją widzi - związaną i z przymocowanymi materiałami wybuchowymi, Nihan krzyczy, aby nie zbliżał się. Okazuje się bowiem, że obszar, na którym się znajdują jest zaminowany. Kemal mimo wszystko chce dotrzeć do ukochanej i w pewnym momencie słyszy, jak następuje na minę. Oboje wiedzą, że to już koniec.

Wtedy pojawia się Emir, który postanawia dezaktywować ładunki przy Nihan. Kemal prosi, aby Nihan poszła z Emirem i bezpiecznie oddaliła się z zaminowanego miejsce. Nagle kobieta wyrywa się Emirowi i biegnie w stronę Kemala. Kiedy Emir rzuca się w pogoń za nią, także następuje na minę. Dzwoni do Barana i mówi mu, co się stało. Mężczyzna oznajmia mu, że nic nie jest w stanie zrobić. W tym czasie do kryjówki Emira wkracza Hakan (Erhan Alpay) i aresztuje Asu (Melisa Aslı Pamuk).

Dzięki Emirowi Nihan udaje się dotrzeć do bezpiecznego miejsce. Sprowadza saperów, ale nawet oni nie są w stanie nic zrobić, aby uratować Kemala. Z kolei bomba, na której stoi Emir zostaje dezaktywowana. Kiedy jednak Emir przechodzi obok Kemala, on łapie go za ramię i grozi, że poniesie stopę. Saper i Hakan, który także pojawił się na miejscu, próbują odciągnąć zdesperowaną Nihan. Kemal wykrzykuje, że kocha ją całym sercem i zawsze będzie przy niej. Mówi jej też, że napisał do niej list, aby nigdy nie straciła nadziei. Podnosi stopę i następuje wybuch. Mijają 4 lata. Nihan i Deniz nie zapomniały o Kemalu. Obok nich są przyjaciele, a podczas kolacji Nihan patrzy na puste miejsce i widzi Kemala, który pozostanie miłością jej życia.

Moja wieczna miłość, moje życie, moja ukochana żono. Dziś kiedy rano się obudziłem, ty i nasza córeczka byłyście obok mnie. Szczęścia ma od teraz dla mnie imię Nihan i Deniz. Moja miłość do was rośnie w każdej chwili. Dziś nie obawiam się nawet śmierci. Moja miłość, moja żona, moja Nihan. Dzięki tobie, z biednego chłopaka, który naprawiał łodzie, narodził się bohater. To ty stworzyłaś Kemala. Zrobiłaś to tak, jakbyś malowała swój obraz. Stałem się ciałem i krwią. Moje oczy nie spoglądały już nigdzie indziej. Moja Nihan, moja Deniz. Na tym świecie jedyną rzeczą, której się obawiałem, była utrata was. To jednak już mi nie grozi. Staliśmy się jednością. Zostawiam ci moją córkę, ale kocham was obie. Moje morskie oczy czują powiew miłości, która zrodziła się z morza. Za każdym razem, kiedy czytasz ten list, słyszę twój głos i widzę Deniz. Jesteśmy w ogrodzie. Tęsknię za tobą, nawet jeśli jesteś blisko mnie. Nie jest to dla mnie dziwne. Przyzwyczaiłem się do tego, ponieważ jesteś moim oddechem. Nigdy nie zapomnę o tobie, o mojej miłości. Dopóki oddychasz, ja nie umrę. Jak powiedział Mevlana: "Jeśli nie jesteś gotowy umrzeć dla osoby, którą kochasz, nie mów nikomu, że jesteś w niej zakochany". Jestem gotów umrzeć dla ciebie, ponieważ nie jest to zwykła miłość. To wieczna miłość.