W księgarniach dostępna jest już książka pt. "Sułtanka Kösem. Władza i intrygi w haremie" opowiadająca prawdziwą historię życia sułtanki Kösem - bohaterki uwielbianego przez widzów serialu "Wspaniałe stulecie: Sułtanka Kösem".
CZYTAJ TAKŻE:
"WSPANIAŁE STULECIE: SUŁTANKA KOSEM". JAK KOŃCZY SIĘ PIERWSZY SEZON? [ZDJĘCIA]
Książka autorstwa Özlem Kumrular - tureckiej pisarki, historyczki i wykładowczyni Uniwersytetu Bahçeşehir w Stambule składa się z pięciu rozdziałów, zawierających w sobie całą historię pięknej Greczynki, która jako nastolatka trafiła do haremu sułtana Imperium Osmańskiego. Jak tak naprawdę wyglądało życie w haremie?
Oto fragment książki"Sułtanka Kösem. Władza i intrygi w haremie" (s. 53):
Harem nie był więzieniem. Niewolnice służące, nadzorczynie białych odalisek oraz mistrzynie mogły odejść z seraju po odbyciu dziewięciu lat służby. Poza tym nałożnice, z którymi sułtan z różnych powodów nie życzył sobie spędzać już nocy, były wydawane za odpowiednich kandydatów, a dom zapewniał im sam sułtan. Tavernier, który ze strachem obserwował życie w haremie, opisał to w następujący sposób: „Życie w seraju każdego skazuje na samotność i tylko dla jednej osoby stanowi przyjemność. Spośród tysięcy osób zamieszkujących to miejsce niczym więzienie, powiązanych i zależnych od siebie, jedynie padyszach jest szczęśliwy, gdyż tylko on może oglądać kobiecą twarz. Piszę tak, bowiem ciemnoskórych haremowych agów, którzy przepoczwarzali się w istne potwory, nie traktuję jak mężczyzn. Ciała mają zdeformowane, ich twarze są brzydkie, reszta także”. Zarówno białych, jak i czarnych eunuchów określano jako „surowych, dziwnych i przewrażliwionych” oraz „bezwzględnych wobec im podległych”. Zwłaszcza przywiezieni z Afryki czarni eunuchowie uchodzili za wyjątkowo brzydkich. Byli sprzedawani przez własne rodziny, które nie były w stanie ich wykarmić i zaopiekować się nimi. Przybyli z Afryki eunuchowie byli też bardzo drodzy. „W ich profesji bardziej była przydatna brzydota, dlatego większą wartość mieli najbardziej odpychający. Płaski nos, przerażające spojrzenie, wielkie usta z grubymi wargami, czarne i przerzedzone zęby”. W haremie zatrudniano ich z czys tym sumieniem, gdyż uważano, że nie przypominają mężczyzn, są pozbawieni cech swojej płci i tym samym nie wzbudzają pożądania. Życie w haremie znacznie się różniło od tego na zewnątrz. Było niewątpliwie monotonne, jednak przerywane od czasu do czasu barwniejszymi wydarzeniami. Zdarzało się, że sułtan zapraszał tam kameralne orkiestry muzyczne. Wówczas muzykom zawiązywano oczy, aby nie widzieli tutejszych kobiet. Pilnowali ich eunuchowie, a jeśli tylko któryś próbował podnieść głowę, zaraz dostawał dłonią lub pięścią w kark. Kiedy nadchodziło święto, sułtan zasypywał harem prezentami. Baş kadın dostawała podarunki wartości 100 tysięcy złotych dukatów, na które składały się: biżuteria, brokat, materie i inne wartościowe przedmioty, inne zaś otrzymywały dary w zależności od swej rangi.
Wybory samorządowe 2024 - II tura
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
