"Zanim zasnę". Życie w mroku niepamięci [RECENZJA]

"Zanim zasnę" to ekranizacja, całkiem wierna (różnice: książkowa Christine zbliża się do 50., w filmie jest młodsza, w książce robi notatki, w filmie nagrania), poczytnego dreszczowca S.J. Watsona. Główną bohaterką jest Christine, kobieta w średnim wieku, która cierpi na specyficzną amnezję – codziennie po przebudzeniu musi od nowa dowiadywać się wszystkiego o sobie i mieszkającym z nią Benie. Od pewnego czasu codziennie rano dzwoni do niej jednak telefon: głos doktora Nascha daje jej wskazówki – musi znaleźć ukrytą w pudełku po butach kamerę i przejrzeć film, który nagrała poprzedniego dnia.

Nie można powiedzieć, że "Zanim zasnę" to zły film: to naprawdę solidny dreszczowiec, który w paru momentach potrafi nas zwieść (scena wspomnieniowa, w której Christine "identyfikuje" Nascha). Z drugiej strony dość szybko czujemy, że coś (nie będziemy Państwu psuć przyjemności) z panem X jest nie tak, co zdecydowanie obniża poziom napięcia. Może więcej napięcia byłoby, gdyby aktor wcielający się w pana X, zagrał bardziej niejednoznacznie, tymczasem od początku mrozi nas chłodem swego spojrzenia… Bardzo dobrze wypadła za to Nicole Kidman, przerażona swym stanem, gubiąca się w gąszczu podejrzeń, a przede wszystkim skrajnie bezradna, bo jej własny umysł zwodzi ją na manowce. Momenty, w których bohaterka budzi się i już wiadomo, że nie pamięta niczego czego my byliśmy świadkami przed chwilą są w filmie tymi, które wywołują największą grozę, bo najbardziej możemy się z tym wątkiem jej losów zidentyfikować. Wszak my też wciąż o czymś zapominamy, choć na szczęcie w mniejszej skali. Jako się rzekło "Zanim zasnę" to przede wszystkim dreszczowiec, więc w finale mamy już typowe dla tego gatunku, choć raczej niższej klasy, rozwiązania, typu "ona ucieka, on ją łapie, ona go uderza, on znów wstaje itp."…

Beata Cielecka

"Zanim zasnę" w tv

WRÓĆ DO PROGRAMU TV!