Cyrograf

Głównym bohaterem "Cyrografu" jest starzejący się, słynny niegdyś pisarz, pędzący samotnicze życie na odludziu. Pewnego dnia w jego domku wśród jezior i lasów zjawia się młoda kobieta, podająca się za urzędniczkę skarbową. Jest to wszakże tylko kamuflaż, w dodatku niezbyt przekonujący. W rzeczywistości Gloria ma zamiar namówić Ormana na wywiad dla poczytnego magazynu. Pisarz jednak dość łatwo odkrywa podstęp i zaczyna prowadzić z dziewczyną dwuznaczną grę. Jej zwieńczeniem staje się wzajemna umowa, w której Gloria "zaprzedaje" swą duszę w zamian za... "Cyrograf" to nawiązująca do motywów faustycznych satyra na mit sukcesu, kreowany przez media. Sztuka autora "Kociokwiku" stawia jednak także całkiem poważne pytania o miejsce artysty i sztuki we współczesnym świecie. "To, czego nie ma w telewizji, nie istnieje" - mówi z goryczą Niemczuk ustami swego bohatera. Dzisiaj, aby stać się kimś w literaturze, trzeba nie tylko pisać świetne książki, lecz także być świetnym showmanem, umiejącym się dostosować do wymogów machiny promocyjno-reklamowej. Orman nie potrafi i nie chce dostosować się. Uprawianie literatury pojmuje na modłę dziewiętnastowieczną, "arystokratyczną", w przeciwieństwie do jego namolnego wydawcy, marzącego o zrobieniu wielkich pieniędzy na monografii onanizmu. Zgiełk i próżność filisterskiego świata napawają Ormana głęboką niechęcią. Zamiast nich woli samotność, whisky i wędrówki po krainie własnej wyobraźni. Jest niezależny materialnie, więc może sobie pozwolić na tę artystowską wyniosłość. Całkowicie odmienny sposób myślenia reprezentuje Gloria. Agresywna, przebojowa, bezczelna, momentami prostacka żyje tylko jednym - pragnieniem sławy. Dzięki spotkaniu z Ormanem jej marzenia niespodziewanie zyskają szansę realizacji.