A na morzu spokój

Październik, 1941 roku - 18 miesięcy od rozpoczęcia niemieckiej okupacji we Francji. W Nantes bojówka francuskiego ruchu oporu przeprowadza udany zamach na oficera Wehrmachtu, komendanta miasta Karla Holtza. Dowódca sił okupacyjnych w Paryżu, generał Stülpnagel (André Jung), otrzymuje od Hitlera rozkaz natychmiastowego odwetu i zabicia 150 Francuzów. Rozpoczynają się gorączkowe negocjacje z okupantem, w wyniku których liczba skazanych na śmierć zostaje zmniejszona do 50 francuskich więźniów przetrzymywanych w obozie w Chateubrient. Bolesny obowiązek wytypowania przyszłych straceńców spada na francuskich żandarmów z obozu. Wśród wybranych znajduje się 17-letni Guy Moquet (Léo-Paul Salmain), który naraził się nazistom rozrzucaniem ulotek z balkonu paryskiego kina. Chłopak przed egzekucją pisze pożegnalny list, który wiele lat później stanie się we francuskich szkołach lekturą obowiązkową. Pokazywany premierowo w ramach sekcji Panorama festiwalu Berlinale "A na morzu spokój" powstał w oparciu o zapiski niemieckiego oficera i znakomitego pisarza Ernsta Jüngera (w filmie gra go Ulrich Matthes) oraz pożegnalne listy więźniów skazanych na śmierć w ramach zemsty za zabójstwo hitlerowskiego oficera. Film jest hołdem dla ofiar tego wydarzenia, w tym 17-letniego Guya Môqueta, który stał się jednym z symboli francuskiego ruchu oporu. Po wojnie imieniem młodego komunisty nazwano stację metra w Paryżu i wiele miejsc w całej Francji. Ernst Jünger zachował dystans do polityki Hitlera, a po wojnie napisał znakomita powieść "Na marmurowych skałach" - krytykę nazizmu i wszelkich totalitaryzmów. Volker Schlöndorff, reżyser, scenarzysta i producent filmu, to jedna z głównych postaci tzw. Nowego Kina Niemieckiego. W swojej bogatej twórczości wiele miejsca poświęcił historii i tożsamości swojego narodu. Znany jest przede wszystkim z szeregu ekranizacji wybitnych dzieł literackich: "Utraconej części Katarzyny Blum", "Śmierci komiwojażera" czy "Miłości Swanna". Za przeniesienie na ekran "Blaszanego bębenka" Güntera Grassa (1979) został doceniony Złotą Palmą w Cannes oraz Oscarem dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego. W "A na morzu spokój" niemiecki reżyser ucieka od jednoznacznych sądów. Punkt widzenia Moqueta konfrontuje z obrazami widzianymi oczami młodocianych żołnierzy, którzy walczą po stronie III rzeszy. Pokazuje różne racje, ścierające się cele, relatywność sądów, mgliste nieraz granice między dobrem a złem. "A na morzu spokój" otrzymał nagrodę na festiwalu w Baden-Baden i w Luchon.