Backbeat

Jest rok 1960. Pięciu młodych, początkujących muzyków: John Lennon, Stuart Sutcliff, Paul McCartney, George Harrison i Pete Best, czyli zespół The Beatles, przybywa z Liverpoolu do Hamburga z nadzieją zrobienia kariery. Nie grają najlepiej, techniczne braki pokrywając zapałem i radością, że pochodząc z robotniczych, niezamożnych rodzin, nie muszą, jak większość ich rówieśników, tyrać w fabryce po osiem godzin dziennie. Alkohol, narkotyki i liczne przygody seksualne utwierdzają ich w przekonaniu, że muzyka to ich przyszłość. Występują w podrzędnych nocnych klubach, ale stopniowo zdobywają coraz większą popularność. Na jeden z ich koncertów trafia młoda Niemka Astrid Kirchherr. Dziewczyna zajmuje się fotografią i jest dobrze znana w kręgu miejscowych artystów. Zakochuje się w Stuarcie Sutcliffie - basiście grupy i porzuca swego dotychczasowego narzeczonego Klausa Voormana. Za jej namową Stuart, zwany Stu, coraz więcej czasu poświęca malarstwu, którego uczył się jeszcze w Liverpoolu, uczęszczając do jednej szkoły z Johnem. Astrid i Stuart zamieszkują razem, spędzają razem wolne chwile. Basista opuszcza nawet niektóre występy i sesję nagraniową, woląc zostać z ukochaną. Ma też coraz większe kłopoty ze zdrowiem. Gdy grupa postanawia wrócić do Anglii, Stuart musi wybierać między zespołem, przed którym otwiera się wielka kariera, przyjaźnią z Johnem Lennonem, a miłością do Astrid. Debiutanckie dzieło Iaina Softleya to pierwszy film o Beatlesach bez Beatlesów i bez ich muzyki. Odtwarza hamburskie epizody z dziejów zespołu, który przeszedł do historii jako największe zjawisko kulturowe XX wieku. Softleya jeszcze w 1983 r. zafascynowały fotografie Beatlesów zrobione w Hamburgu przez Astrid Kirchherr. Ale gdy chłopcy z Liverpoolu wspięli się na szczyty sławy, Astrid poszła w zapomnienie, mimo że to ona praktycznie zmieniła ich wizerunek, wymyślając ich fryzury (sczesane na oczy grzywy) i stroje (proste marynarki bez kołnierzy, buty z wąskimi noskami) i przemieniła agresywnych "chłopców z pubu" w wydelikaconych młodzieńców. Także za jej sprawą kwintet przekształcił się w kwartet, bowiem zakochany w niej Stuart porzucił wracających do kraju kolegów i najbliższego przyjaciela, z którym rywalizował o względy dziewczyny, aby być blisko niej. Niestety, nie był długo: zmarł rok później, w kwietniu 1962 r. na wylew krwi do mózgu. Mimo że Iain Softley zrealizował "Backbeat" z wielką troską o odtworzenie realiów początków lat 60. , to przy doborze aktorów kierował się raczej duchowym niż fizycznym podobieństwem postaci. Wybór Iana Harta do roli Johna wydawał się oczywisty, gdyż aktor raz już grał tę postać w filmie "The Hours and The Times". Astrid, konsultantka filmu, oniemiała, gdy po raz pierwszy zobaczyła grającego Stu Stephena Dorffa. Ją samą zagrała Sheryl Lee, czyli Laura Palmer z "Miasteczka Twin Peaks". Sporo kłopotów przysporzyła też strona muzyczna filmu. Ówczesne nagrania Beatlesów są dziś właściwie nie do otworzenia, toteż Softley powierzył opracowanie muzyki znanemu producentowi amerykańskiemu Donowi Wasowi, a wykonanie piosenek czołowym postaciom alternatywnego rocka: Gregowi Dulli, Dave'owi Pirnerowi, Donowi Flemingowi, Thurstonowi Moore'owi, Dave'owi Grohlowi i Mike'owi Millsowi. Nawet jeśli dziś takie zestawienie wydaje się dziwne, to wiadomo, że Beatlesi z hamburskiego okresu nie różnili się bardzo od późniejszych punk rockersów. Byli aroganccy, wyzywający i szokujący. Na scenę często wychodzili mocno pijani, z deskami klozetowymi na szyi, a hamburską publiczność chętnie pozdrawiali gromkim "Sieg