Bałkańska eksplozja

„Mieszkają tu ludzie różnych narodowości, ale wszyscy są sobie równi” - mówi szesnastoletni Luka z Varešu, miasteczka, które podczas wojny w Bośni straciło blisko połowę mieszkańców. „A tam, w górze, nie było spokoju. Zaminowane wszystko”. Ktoś napisał na szkolnym murze: „Bośnia to bomba zegarowa. Jasne”. To jedna ze scen filmu „Bałkańska eksplozja”, dokumentu opowiadającego o żmudnym procesie leczenia ran pozostawionych przez wojnę domową w Bośni. Jej plon przeraża: zginęło ćwierć miliona ludzi, milion opuściło kraj. U schyłku XX wieku w samym środku Europy powstało 677 obozów koncentracyjnych. Wszyscy mieszkańcy kraju - Serbowie, Chorwaci i Bośniacy byli zarazem ofiarami i katami. „Bałkańska eksplozja” zrealizowana została w momencie, gdy akurat aresztowany miał zostać odpowiedzialny za zbrodnie wojenne serbski generał Ratko Mladić. Twórcy filmu przedstawili codzienne życie bośniackich miast, rozmawiali ze zwykłymi ludźmi. Wszystko po to, aby podsumować skutki konfliktu, który obrócił przeciw sobie sąsiadów, przyjaciół i krewnych.