Barwy ochronne

Polska 1976

Analiza konformizmu polskiej inteligencji, dokonana na przykładzie układów i postaw uczestników studenckiego obozu. Osią fabularną jest spór między dwiema postawami: karierowicza oraz idealisty.

  • Czas trwania: 110 minut, Gatunek: Dramat obyczajowy
  • Reżyseria: Krzysztof Zanussi

Barwy ochronne w telewizji

ZwińRozwiń

Obsada

  • Piotr Garlicki jako Jarosław Kruszyński
  • Zbigniew Zapasiewicz jako docent Jakub Szelestowski
  • Christine Paul-Podlasky jako Nelly
  • Mariusz Dmochowski jako prorektor
  • Magdalena Zawadzka jako żona prorektora
  • Krystyna Sznerr jako pani Magda
  • Eugeniusz Priwieziencew jako Konrad Raczyk

Twórcy

  • Krzysztof Zanussi Scenariusz
  • Krzysztof Zanussi Reżyseria
  • Edward Kłosiński Zdjęcia
  • Wojciech Kilar Muzyka
  • Tadeusz Drewno Producent
  • Tadeusz Wybult Scenografia

Opis programu

ZwińRozwiń

Lata 70., obóz językoznawców w uniwersyteckim ośrodku wczasowym. W trakcie trwania seminarium, na które zjeżdżają studenci i wykładowcy z całej Polski, zostanie wyłoniony najlepszy referat. Kierownik obozu, asystent Jarosław Kruszyński, przyjmuje do konkursu spóźnioną o dzień pracę z toruńskiej uczelni. Na zajęciach brakuje jednak studentów z Torunia, co budzi dyskusję wśród pozostałych. Nie wiedzą, że skreślił ich z listy patronujący obozowi prorektor. Nieorientujący się w sytuacji Jarosław zasięga opinii u docenta Jakuba Szelestowskiego.

Jeden z najważniejszych filmów "kina moralnego niepokoju", poruszający problem konformizmu polskiej inteligencji. Portretując zdemoralizowane, przeżarte układami i cynizmem, środowisko naukowców, Zanussi dawał zarazem do zrozumienia, że ów portret można rozumieć jako metaforę całego społeczeństwa. Społeczeństwa, w którym wartościowe, uczciwe jednostki są brutalnie eliminowane przez bezwzględne, nie przebierające w środkach miernoty. Jedyną drogą jakiegokolwiek rozwoju i awansu jest służalcza przynależność do wszechobecnych koterii. Takie pojęcia jak talent, pracowitość czy sprawiedliwość tracą wszelki sens. Oś fabularną filmu stanowi konflikt między dwoma postawami. Wyrazicielem pierwszej jest docent Jakub Szelestowski (wielka kreacja Zbigniewa Zapasiewicza) - nie tylko bardzo inteligenty, ale i przebiegły. Świadomie wybrał drogę karierowicza, obfitującą w moralne kompromisy. Szelestowski to typ cynicznego mędrca, wyrachowanego egoisty, nie pozbawionego jednak odruchów buntu wobec własnej postawy. Jego adwersarz, młody magister Jarosław Kruszyński (także znakomity Piotr Garlicki) nie może dostosować się do środowiska, z którym związał swe zawodowe losy. Idealistyczny, momentami naiwny, pełen czystych intencji jest zaprzeczeniem docenta. Nad oboma bohaterami unosi się jeszcze jak złowrogi cień osoba prorektora, odrażającego snoba o mentalności bazarowego cwaniaka. Wobec tej karykaturalnej, a jednocześnie groźnej postaci ideowo - etyczny spór Jakuba z Jarosławem okazuje się mało istotnym pojedynkiem pięknoduchów. Zawodowe losy obu uczonych nie zależą bowiem od wyniku ich filozoficznej batalii, tylko od kaprysu prorektora.

Komentarze

Skomentuj
  • Brak komentarzy.

Dodaj komentarz

    Ocena społeczności: - Głosów: 0

    Hity dnia

    Wszystkie hity »

    Logowanie

    Jeżeli nie posiadasz konta, zarejestruj się.

    ×