Barwy ochronne

"Na zajęciach brakuje jednak studentów z Torunia, co budzi dyskusję wśród pozostałych. Nie wiedzą, że skreślił ich z listy patronujący obozowi prorektor." - Jeśli ktoś z młodego pokolenia ma ten film zrozumieć, to należy nakręcić remake z niezbędnymi modyfikacjami: Prorektor, aktywista KOD-u, okazuje się liderem nielegalnego ugrupowania Zwolenników LGBT i Zabijania Nienarodzonych, który wykorzystuje obóz jako przykrywkę i miejsce przymusowej tęczowej indoktrynacji, mającej na celu w przyszłości zamach stanu i narzucenie społeczeństwu ideologii "gender" oraz "emo". Udaremnia to bohaterska obrona pracy z Torunia, która z braku autora (brutalnie skreślonego przez sabotażystę-prorektora) broni się sama, dzięki przepełniającej ją Prawdzie Jedynej, nieskalanej jadem bezbożników, lewaków, homofilów, ksenofilów (itp. -filów) i innych "obywateli drugiego sortu". Szczęśliwie znajduje oparcie w lokalnych strukturach kościelnych, które zapewniają pluralizm poprzez zmobilizowanie odpowiedniej liczby prawdziwych patriotów, a zarazem miłośników sportu, aranżując spotkanie umożliwiające polemikę z obozowymi degeneratami, a konkretnie: spuszczenie tym ostatnim zdrowego łomotu. Zagrożenie jest jednak poważne, trzymając widza w napięciu, gdyż najbardziej zdemoralizowani obozowicze uparcie podnoszą się z ziemi i nie zamierzają uciekać, a niektórzy nawet zuchwale podejmują walkę wręcz, ujawniając w ten sposób ukrywane pokłady agresji. W końcu z odsieczą dzielnym patriotom przybywa minister edukacji, który, na podstawie najnowszych, demokratycznie uzyskanych od Prezesa uprawnień, delegalizuje obóz, wszystkie uczelnie poza toruńską i zdradzieckiego prorektora, odbierając mu wszystkie stopnie naukowe oraz maturę. Całość kończy sie optymistycznie mszą w intencji powstrzymania tęczowej zarazy oraz zalewającej kraj fali "islamistów". Ostatnia scena to wesołe spalenie kukły żyda przed kościołem.