Betty Fisher i inne historie

. Film podzielony jest na rozdziały, każdy przedstawia opowiadaną historię z nieco innego punktu widzenia, dorzucając nowe szczegóły. Tytułowa Betty Fisher to młoda, ale mająca już na koncie wiele sukcesów, autorka powieści. Po kilku latach pobytu w Nowym Jorku wróciła do Paryża i zamieszkała w domu na przedmieściach wraz z kilkuletnim synkiem Josephem. Dzieciństwo Betty upłynęło w smutku i strachu - matka chora na porfirię nie okazywała córce zbyt wiele serca, często reagowała agresją bez powodu, raz nawet zaatakowała ją nożyczkami. Teraz, korzystając z obecności córki w Paryżu, zjawia się u niej z kilkudniową wizytą. W Paryżu ma się poddać specjalistycznym badaniom. Jeszcze tego samego dnia mały Joseph, pozostawiony na chwilę sam w pokoju, wypada przez okno na taras domu. Zapada w śpiączkę, parę godzin później umiera w szpitalu. Betty jest zrozpaczona, matka nie bardzo umie ją pocieszyć - nigdy nie potrafiła okazywać czułości. Znajduje inny sposób na ukojenie rozpaczy córki: z robotniczego osiedla porywa małego Jose, synka kelnerki Carole. Przywozi go do domu, przedstawiając jako synka koleżanki, którym ma się zaopiekować przez kilka dni. Liczy, że Betty przez ten czas przywiąże się do malca i zechce go zatrzymać "w zastępstwie" zmarłego Josepha. Betty nie potrafi jednak od razu się przestawić. Obecność dziecka boleśnie przypomina jej o stracie synka. Carole nie przejmuje się zniknięciem Jose. Jest jej nawet na rękę: uwolniła się od obowiązków, może teraz robić, co chce. A właśnie znalazła sobie nowe zajęcie. Przekonała się, że znacznie więcej może zarobić jako prostytutka niż kelnerka. Na nic zdają się perswazje jej partnera, Francois, zazdrosnego o jej płatnych kochanków i jedynego, którego obeszło zniknięcie dziecka. Paradoksalnie, właśnie jego policja podejrzewa o uprowadzenie dziecka. Chcąc się oczyścić z zarzutów, Francois na własną rękę zaczyna poszukiwania Jose. Tymczasem Betty dowiaduje się, kim naprawdę jest kilkulatek sprowadzony przez matkę do domu.