Bez świadków

Kameralna opowieść o spotkaniu dwojga ludzi, których kiedyś połączyło wielkie uczucie, a którzy po latach spotykają się w nowych życiowych rolach i układach. Ona i on spotykają się w niewielkim mieszkaniu. Wiele lat temu byli mężem i żoną, ale rozdzieliły ich ambicje i odmienne życiowe plany. On zostawił ją samą z dzieckiem, by ożenić się z córką wpływowego profesora, co miało mu zapewnić karierę i dostatek. Po rozwodzie ona także ułożyła sobie życie i teraz wychodzi za człowieka, który - o ironio - trzyma dziś klucz do przyszłości jej byłego męża, a którego ten niegdyś oczernił. To właśnie powód wizyty bohatera u dawnej miłości - chce on wybadać jakie jest nastawienie kobiety i czego może się spodziewać po jej wybranku. „Bez świadków” to swoista psychodrama, poprowadzona mistrzowską ręką reżysera tak, że działa na widza niczym thriller. Mimo zamkniętej, nieomal teatralnej przestrzeni i ograniczonej do minimum liczby bohaterów, historia wciąga i trzyma w napięciu, aż do dramatycznej kulminacji. Film, będący laureatem nagrody FIPRESCI na międzynarodowym festiwalu w Moskwie, udowodnił raz jeszcze, że NIKITA MICHAŁKOW potrafi przekonująco pokazywać uczuciowe meandry. „Chciałbym, aby wszystkie moje filmy opierały się na miłości, nawet jeśli nie ma w nich kobiety i mężczyzny, którzy się kochają. Bez miłości nie ma ani życia, ani sztuki” - mówił w jednym z wywiadów reżyser, mający dziś nieformalny status „cara” rosyjskiej kinematografii.