Biała koszula

Polska 2008

Bohaterami filmu są Bożena i Jerzy. W latach PRL-u żyli w luksusie. Ona grała w filmach, pracowała jako modelka. Mimo wielu niepowodzeń oboje zachowują optymizm.

Czas trwania:29 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Film/Film dokumentalny

Biała koszula w telewizji

  • Michał Duczymiński

    Zdjęcia

  • Krystyna Wikarek

    Muzyka

  • Izabela Szukalska

    Autor

Opis programu

To opowieść o ludzkim losie, jego zmienności i nieprzewidywalności. Bohaterowie filmu to niemłoda już para: Bożena i Jerzy. W latach PRL - u żyli w luksusie, podróżowali po świecie, byli piękni, młodzi i bogaci. Ona grała w filmach, pracowała jako modelka na wybiegach polskich i zagranicznych. Do dziś widać ślady jej nieprzeciętnej urody. Mimo marnych warunków, w jakich mieszkają, Bożena dba o swój wygląd. Na co dzień maluje paznokcie, odwiedza też czasem salon fryzjerski, by, jak twierdzi, poprawić sobie humor. Zadbany jest również Jerzy, któremu z dawnych lat zostały krawaty i koszula. Bożena pierze ją w misce na dworze, by znów była biała, by stworzyć choć namiastkę dawnej elegancji. Domem Bożeny i Jerzego jest niewielka, stara przyczepa kempingowa. Żyją bez bieżącej wody i światła, otoczeni górą rupieci. Jedno pomieszczenie służy im za salon, kuchnię i sypialnię. Chandrę i tęsknotę za tym, co minęło, leczą pięknymi wspomnieniami, oglądając zdjęcia z czasów młodości i wojaży zagranicznych. Stracili cały dorobek swojego życia. Na początku lat 90. wszystkie pieniądze utopili w nieudanej inwestycji. Chcieli prowadzić hotel z dancingiem, ale - jak sami mówią - podcięto im skrzydła. Pozostali z niczym, jednak nie skarżą się, nie żalą, nie złorzeczą, z pokorą znoszą biedę, krzywdy, których doznali w życiu. Autorka dokumentu nie zdradza przyczyn finansowej klęski swoich bohaterów. Nie to jest zresztą istotne w jej filmie. Najważniejszy jest optymizm Bożeny i Jerzego, którzy mimo wielu niepowodzeń zachowują pogodę ducha, z godnością przyjmują wszystko, co niesie los. Nie należą już do dawnej śmietanki towarzyskiej, ale też nie sięgnęli bruku. Wyrzuceni na margines społeczny, starają się żyć godnie i uczciwie. Próbują zatrzymać w sobie odrobinę dziecięcej radości i naiwnej wiary, że los znów się odmieni, że nadejdą wspaniałe czasy. Wciąż myślą o dalekich podróżach, marzy im się sprawny, przestronny samochód kempingowy, którym mogliby znów podbijać świat. Oglądają nawet używane auta u dilera: już za 10 - 15 tysięcy zł mogą ruszyć prosto przed siebie, nie oglądając się wstecz, zostawiając wszystkie zmartwienia za sobą. Chcieliby zobaczyć Wenecję i mają jeszcze jedno życzenie: żeby problemy już nigdy ich nie dogoniły. Film dokumentalny, Polska 2008 Scenariusz i realizacja: Izabela Szukalska Zdjęcia: Michał Duczymiński