Biografie

"Zarzucono mi próbę obalenia siłą ustroju Polski Ludowej, bo wówczas jeszcze nie było PRL, tylko Polska Ludowa, poprzez powołanie masowego ruchu katolicko-narodowego przy pomocy imperialistycznych armii anglosaskich - wspomina bohater filmu. Niestety, anglosaskie armie zawiodły. A po latach okazało się, że rzeczywiście doprowadziłem do powstania takiej chrześcijańskiej organizacji. Czyli ci śledczy w końcu nie byli tacy tępi". Podczas swej długiej drogi profesor Wiesław Chrzanowski przeżył, dokonał i przecierpiał więcej niż zdecydowana większość jego rówieśników. Wychowawca dwóch pokoleń polskiej prawicy, żołnierz Armii Krajowej ranny podczas powstania warszawskiego w ostrzeliwanym Pałacu Staszica, więzień obozu w Pruszkowie, po zakończeniu działań wojennych współtworzył Chrześcijański Związek Młodzieży "Odnowa". Zatrzymany przez UB, spędził sześć lat w stalinowskich więzieniach - na Mokotowie, we Wronkach, Rawiczu i w ponurej sławy gmachu Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. Mimo szykan i ciągnących się godzinami ciężkich przesłuchań prowadzonych przez sadystycznych oprawców, nigdy się nie załamał, nigdy nie zwątpił w sens swojej walki. Lecz choć niezłomnie wierzył w odrodzenie wolnej ojczyzny, chyba nie przeczuwał, że kiedyś, po dekadach, przyjdzie mu zasiąść w tym samym budynku, piętro wyżej nad swoją dawną celą, w gabinecie Ministra Sprawiedliwości rządu suwerennej Rzeczypospolitej. Nim nadszedł ten dzień, przez ponad dwadzieścia lat nie mógł pracować w swoim zawodzie. Stale prześladowany, inwigilowany, rewidowany i przesłuchiwany, zarabiał na życie jako radca prawny spółdzielni mieszkaniowej. Tylko w Tatrach, z dala od podsłuchu i tajniaków, mógł spotykać się z patriotyczną młodzieżą "Ruchu Młodej Polski" i działaczami opozycji. Swoją życiową drogę, sukcesy i porażki, ciężkie i radosne chwile wspomina bohater filmu. O profesorze Wiesławie Chrzanowskim mówią też jego przyjaciele: Władysław Bartoszewski, Aleksander Hall, Tadeusz de Virion i Wiesław Walendziak.