Byłem kobietą

Kacper urodził się jako dziewczynka, rodzice dali mu imię Urszula. Ale już jako nastolatka wyraźnie zdawał sobie sprawę, że w jego przypadku natura popełniła błąd, dając mu płeć niezgodną z jego psychiką: był mężczyzną uwięzionym w kobiecym ciele. I bardzo pragnął to zmienić. Rodzice nie akceptowali tej jego dojmującej potrzeby, uważali to za szaleństwo, dziwactwo, nie chcieli nawet rozmawiać na ten temat. Kacper czekał. Jako dorosły już człowiek podjął decyzję o uporządkowaniu swojego życia, zostania tym, kim się naprawdę czuł. Podjął starania o zmianę płci. Od 1999 do 2002 r. kamera rejestrowała kolejne etapy jego przemiany: od decyzji biegłego seksuologa pozwalającej na rozpoczęcie procedury prawnej i medycznej, poprzez kolejne operacje i formalności urzędowe. Kacper jest inteligentny, elokwentny, wrażliwy, ale jednocześnie zdeterminowany w swoich dążeniach. Wiedział, że udział w filmie to wielkie ryzyko: po projekcji na pewno wielu ludzi będzie go rozpoznawało, mogą się wyśmiewać, zaczepiać itp. Ale jednocześnie zdawał sobie sprawę, że jeśli nie będzie się poruszało takich tematów publicznie, na zawsze pozostaną tabu. A on pragnął je przełamać, "przetrzeć szlaki" podobnym mu ludziom. Na oczach widzów Kacper, już po kuracji hormonalnej, przechodzi więc dwie (pierwszą niezbyt udaną) operacje usunięcia piersi, a później także przydatków, i wszczepienia protezy męskich narządów płciowych. Chociaż nie będzie mógł mieć dzieci spłodzonych naturalną drogą, owe męskie atrybuty są dla niego niezbędnym warunkiem uznania siebie za mężczyznę. Pozytywna decyzja sądu pozwala mu z kolei na otrzymanie dowodu osobistego już z męskim imieniem. Dopiero gdy zakończy się jego metamorfoza, będzie mógł pójść do łóżka ze swoją dziewczyną, zacząć nowe życie. Po ostatnim zabiegu rozpiera go radość i energia. Udało się. Spełniło się jego największe marzenie. Jest sobą.